Kalbimi kilitlemiştim,
Kapılar ardına
Tozlandı, rutubetlendi
Gün geçtikçe gözyaşlarımla
Sarmış her yanını hüzün örtüsü
Çürüttüm çaresizliğin dört duvarında
Unuttum bir zaman sonra
Bir kalbim olduğunu da.
Sesini de duymuyordum ki
Gözüme kaleme ilişti
Meğer şiirler biriktirmiş
Bir deftermiş beklediği
Sırdaşmış mısralar
Anahtarsız açıldı kilitler,
Kalem yazdıkça şiirler
Kalbimi saran hüzünler
Dağılıp gitti
Rüzgarın önüne kattığı bulutlar gibi....
