Günler aydınlık olur ama
İçimdeki karanlık ne zaman
Işıkla buluşur bilemem
Kara bulutlar başımızda
Dolanırken,
Yağmurlar gözlerimde
İçim ölürken gülemem.
Umudumu bağlamışım
Kuşların kanatlarına
Vurulmuş yaban ellerde
Varıp yarasını saramam.
Benim acım bana bile fazla
Kalem düğümlendi
Yazacaklarım kaldı içinde
Sayfalar sararmış
Yalnız bırakın der gibi.
Bende yer yok
O süslü , püslü cümlelere
Rüyalarımda kaçmış zaten
Sabahlara kadar nöbetteyim
Yakalayabilirsem eğer
Güneşi yüreğime hapsedeceğim....
