Kalbim aklım boş
Ezberdim bütün düşleri
Şiirlerdim hep rüyaları
Tükettim cümlelerimi
Kaç aşk yolcu ettim
Bu limandan
Son seferine
Biliyorum onlar hiç
Dönmeyeceklerdi
Bir köşede kaldı kalem
Durduğu yerde yeşerdi.
Satırları yalnızlığa mahküm etme,
Dön kalemim kendi haline dön
Aşkın tarihini yazamasakta
Söylecek iki çift sözümüz olsun, en azından.
Sensiz altın yapraklı defter olmanın
Hiç bir manası yokki....
