Midnight Memories

Chapter 11

Βγαινω απο το σπιτι και προχωραω αργα μεχρι το παρκο της γειτονιάς ακούγοντας μουσική. Και σκεφτόμουν αυτα που έγιναν με τον Brian και με την μαμα μου,ακόμα και το συναίσθημα που ενιωσα για τον Zayn και ελεγα απο μεσα μου:
"Gemma,κοιτα πως κατεληξες.
Στον δρομο να κλαις την μοιρα σου"
Δεν αντεχα αλλο,έπρεπε επείγοντος να μιλησω σε καποιον.Να το βγαλω απο μεσα μου.
Καθώς όμως πληκτρολογουσα τον αριθμο της Jessica...
"Ντιιιιιινν..."του τηλέφωνο μου.
Ηταν ο Zayn.
Απαντησα!
"Ναι"ειπα ανήσυχη.
"Γεια Gemma,ο Zayn ειμαι αν με θυμάσαι..."ειπε.
"Οχι,ναι,δηλαδή ναι σε θυμάμαι"
Αυτο που μπερδευω τα λογια μου σπαει τα νεύρα. Αλλα στον Zayn δεν φανηκε να τον ενόχλησε και πολυ,γιατι κατεύθυαν γελασε.Ο Brian όμως θυμωνε με αυτό...Σταματα,Gemma!
"Χαχα εεμ σε πηρα για να σε ρωτησω..."η καρδια μου χτυπούσε δυνατά και ένιωθα σαν να πετάω. Παλι αυτο το συναίσθημα...
"....αν θέλεις να παμε μαζι στο πάρτυ?"
"Εεμ..ναι"ειπα.Χαρηκα οταν μου ζήτησε κατι τετοιο ο Zayn.Αλλα το θεμα ηταν οτι εγω δεν μπορούσα να παω γιατι δεν με άφηνε η μαμα μου...Επιδη ομως δεν ηθελα να κρυβω τίποτα απο τον Zayn ειπα:
"Zayn εμενα δεν με αφήνουν να έρθω σε αυτο το πάρτυ,αλλα εγω θελω να ερθω....Τι θα κανουμε?" τον ρωτησα και αναστεναξα.
"Μπορείς να βγεις απο το παραθυρο σου,σιγουρα θα εχεις παράθυρο στο δωματιο σου..?"με ρώτησε.
"Ναι"του απαντησα με ενθουσιασμό αλλα....
"Ομως το σπιτι μου ειναι διόροφο και το παράθυρο ειναι αρκετά ψηλά απο το έδαφος... Θα χτυπησω άσχημα..."του είπα και αναστεναξα για ακομη μια φορα.
"Εεε μπορω να σε βοηθήσω εγω,δεν ξέρω ακομα πως αλλα θα βρω εναν τρόπο..."ειπε.
Μα γιατι να θελει τοσο πολυ ο Zayn να παω στο παρτυ.Εκει θα ειναι πολλα κοριτσια και σιγουρα πιο ομορφα απο εμενα.
"Εντάξει"Οπα!Αλλο ηθελα να πω.Μα τι γίνεται! Πως βγηκε αυτο απο το στομα μου!Δεν με καταλαβαίνω τωρα τελευταία.....