Midnight Memories

Chapter 20

Τοποθέτησε το χερι του στον ώμο μου.Ηταν σαν να μου λέει 'σε χρειάζομαι'.Και τα ματια του μου το επιβεβαίωσαν.
"Μην στεναχωριεσαι άλλο,δεν αντεχω να σε βλέπω ετσι.Σταμάτα!Απλα σκέψου κάτι άλλο"μου ειπε μαι τα λογια του πραγματικα με άγγιξαν.Δεν έχω αισθανθεί έτσι για κανένα αγόρι,ουτε για τον Brian.
"Μάλλον δεν αξίζει εχεις δίκιο..."σκουπησα το πρόσωπό μου και πήρα μια βαθιά ανάσα.Αμέσως με κοίταξε και γέλασε. Μπορεί να το έκανε για να με καθησυχάσει αλλά δεν θα κατάφερε.
Πλησίασε αρκετά κοντά μου.Τα μάτια μου είχαν λίγη απόσταση μακριά απο τα δικά του.Πλεον μπορούσα να αισθανθώ την δροσερή αναπνοή του που δρόσιζε και την δική μου.Να παρατηρήσω απο πιο κοντά τα κατακόκκινα χείλη του.
Τα χείλη μας ηταν έτοιμα να ενωθούν.Να δημιουργήσουν μια φωτιά που ποτε δεν θα έσβηνε.
Ξαφνικα η πόρτα άνοιξε.
Η μαγική αυτή στιγμη χάθηκε μέσα σε λιγα δευτερόλεπτα.
Ηταν ο Liam.Εδειχναν αρκετά ανήσυχος.
"Gemma,Zayn,ελάτε να δείτε γρήγορα!"Εκείνη την στιγμη πέρασαν απο το μυαλό μου πολλές και άσχημες σκέψεις.
"Τι έγινε"είπα και ήμουν πιο ανήσυχη απο τον Liam ενω δεν ήξερα καν τουν λογο.
" Gemma εξω είναι το αγόρι σου και.."είπε και πριν τελειώσει ολη την πρότασή του τον διέκοψα.
"Ο Brian"είπα και κυλισε ενα ακόμα δάκρυ στο αριστερό μου μαγουλο.Τον φοβομουν ακόμα περισσότερο πλεον γιατί έτσι και με έβλεπε με αυτά τα ρούχα θα με έδερνε στο ξύλο.
" Ναι και δέρνεται με τον Jack"είπε και έμεινα άφωνη.'Μάλλον θα κοιμάμαι' είπα απο μέσα μου, 'ή θα φταίει το αλκοόλ που έριξαν στο ποτό μου'.
"Τι?"Ρώτησα με δυσκολία και σε λιγα δευτερόλεπτα βρέθηκα εξω απο τις τουαλέτες.Μαζί μου ακολούθησε και ο Zayn με τον Liam.Ηταν μαζεμένα όλα τα παιδιά απο το πάρτυ στην μέση του χώρου.Είχε παρα πολύ φασαρία.Είδα τον Jack,ενα καινούργιο παιδι στο σχολείο,γεμάτο με αίματα στο πρόσωπό του.Και ο Brian σε παρόμοια κατάσταση.
Την στιγμή που βγηκα απο τις τουαλέτες το βλέμμα του Brian 'έπεσε' κατευθυαν σε εμένα.Μετα απο τόσες μέρες τα βλέμματά μας ξανασυναντήθηκαν.Τοτε πάγωσα ολόκληρη. Δεν ήξερα τι επρεπε να κάνω.Να φύγω τρέχοντας ή να κάτσω και να τον τρελανω στις ερωτήσεις για το περιστατικό. Με πλησίασε αρκετά κοντά καθώς και τράβηξε την προσοχή των υπόλοιπων παιδιών.
"Brian,τι κανεις εσύ εδώ?"Ρώτησα και άρχισα να τρεμω απο τον φόβο μου.
"Εδώ εγώ δέρνομαι για πάρτη σου και εσύ με γραφείς κανονικότατα!"ο τόνος της φωνής του ηταν αρκετά έντονος.
"Γιατί?Σου ζήτησε κανεις να κανεις τον σωματοφύλακα?"Είχα το θάρρος και εκανα μια τέτοια ερώτηση στον Brian.
" Γιατί άκουσα τον 'φιλο'σου τον Jack να λέει οτι είσαι το πιο ωραίο γκομενάκι σήμερα"το είπε με μια ειρωνεία που με εκνευρίσε παρα πολύ.
"Και εσένα γιατί σε νοιάζει ρε,ελευθερη είμαι και βγενω με οποίον θέλω!"φωναξα και δεν τον φοβήθηκα καθόλου.Με είχε φτασει στα όρια μου.Τα υπολοιπα παιδιά δεν σχολιαζαν καθόλου μονο άκουγαν.
"Σλατσσσ"Ζαλίστηκα και έπεσα στην αγκαλιά του Zayn.Με καρατησε για να μην πέσω κάτω. Με χαστούκισε ξανά και αυτή την φορά το ήθελε παρα πολύ.Μπροστά σε όλο τον κόσμοΕιχα γίνει ρεζίλι και δεν τον ένοιαζε.
Δεν είπα τίποτα και ετρεξα προς τα έξω και με ακολούθησε ο Zayn.
Οτάν βγήκα έξω απο το μπαρ αισθάνθηκα τον Zayn. Μου κράτησε το χερι και μου είπε "ηρέμησε"αλλά δεν τον άκουσα και συνέχισαν να τρέχω.Ετρεχα όσο πιο γρήγορα μπορούσα για να ξεφυγω απο τον Zayn που με κυνηγούσε και για να περάσω απέναντι τον δρόμο για να παω σπίτι μου για να ξεκουραστώ.
Σταμάτησα στην μέση του δρόμου αρκετά ανήσυχη. Είδα δυο άσπρα φώτα να έρχονται κατα πανω μου.Νόμιζα πως έβλεπα όνειρο, εφιάλτη βασικά.Ηθελα να ξυπνήσω απο όλο αυτό.Ετσι εκλεισα τα ματια μου ελπιζοντας όταν τα ανοίξω να βρεθώ στο κρεβατάκι μου με την ζέστη κουβέρτα μου.
"Gemma,όχι!"άκουσα την φωνη του Zayn και σουφρωσα τα φρύδια μου.Οτάν άνοιξα τα μάτια μου ηταν πλεον αργά. Βρέθηκα πεσμένη μπρούμητα και δεν αισθανομουν σχεδόν καθόλου τα ποδια μου και τα χέρια μου.Μια σταγόνα αίμα ξεχείλισε απο το μέτωπό μου και κατέληξε στον λαιμό μου.Τα χέρια μου αγκαλιαζαν τον δρόμο και τα πόδια μου προσπαθούσαν να επικοινωνήσουν μεταξύ τους.Ξαφνικα είδα μπροστα μου τον Zayn.Ηταν τρομοκρατημένος και μου μιλούσε. Δεν τον άκουγα δεν μπορουσα πλεον να τον ακούσω. Το μονο που άκουγα ηταν οι χτύποι της καρδιάς μου που όσο περνούσε η ώρα δυνάμωναν.Τα μάτια μου είχαν γίνει κόκκινα και πονουσαν αφόρητα. Πλεον δεν μπορούσα να δω καθαρά τον Zayn.Αλλά δεν τα έκλεισα.Δεν τα έκλεισα γιατί φοβόμουν πως αν τα έκλεινα δεν θα ξανάνοιγα.