Προσπάθησα να αγνοησω τα ηλίθια σχόλια που εκαναν τα υπόλοιπα παιδιά.
"Παμε?" του ρωταω με ενθουσιασμό. Δεν ήθελα να κάτσω και να ακουω τους αλλους και απο οτι φανηκε ουτε και ο
Brian.
"Ναι,παμε!"λεει.
Περπατησαμε αρκετά. Εγω δεν ειχα ιδεα που πηγαίναμε, αλλα εχω απόλυτη εμπιστοσύνη στον Brian.Ειμαι σιγουρη πως δεν θα με πήγαινε ποτε σε κανενα μπαρακι ή κατι τέτοιο, δεν του αρεσουν αυτα.
"Φτασαμε?"Ρώτησα
"Ναι παμε να καθησουμε σε εκείνο το τραπέζι στην γωνία"Χαίρομαι που αποφάσισε για πρώτη φορα αυτος που θα κατσουμε.
Με οδήγησε αυτός και μου πρόσφερε την καρεκλα να καθησω.Ο Brian ειναι ενα χρόνο μεγαλύτερος απο εμενα,αλλα ειναι κυριος σε σχέση με καποια αλλα παιδια της ηλικιας του...
Ολοι γυρω μας κοιτούσαν και ακομα δεν μπορω να καταλαβω τον λογο.Παραγκειλαμε!
Αυτος ενα μετριο φραπε και εγω μια ζεστη σοκολάτα.
Μιλουσαμε αρκετή ωρα,για εντελώς άσχετα θέματα με το σχολείο,ενω συνήθως μιλαμε για μαθηματα.Μιλούσαμε για παράδειγμα για τις διαφορές που εχει το αρσενικο φύλο με το θυλικο.Αλλα σταματησαμε μετα απο λιγη ωρα γιατι ξεραμε και οι δυο οτι αυτη η σηζητηση δεν θα μας βγει σε καλο....
Ξαφνικά! Η καρέκλα μου ταρακουνηθηκε και γυρησα το κεφαλι μου να δω τι έγινε. Ο Harry ηταν που γνωρισα στο σχολείο.
"Συγνώμη, και παλι"μου ειπε και χαμογελώντας και εμφανίστηκαν τα λακακια του που με εκαναν να προσποιηθω οτι δεν έγινε τίποτα.
"Δεν πειραζει"του ειπα και συκωθηκα απο το τραπεζι για να με συστήσει στους φιλους του.
"Λοιπόν απο εδω ο Niall, ο Liam..."
Οπα κατσε.Liam???..Liam λενε το πρώην αγορι μου.Δεν θελω να μιλαω πλεον για αυτον.Απλα μου εκανε εντύπωση που ενας φιλος του Harry εχει το ονομα αυτό. Δεν ξερω και πολλα άτομα που να ονομάζονται έτσι.

YOU ARE READING
Midnight Memories
ActionΑυτη η ιστορία περιγράφει σκέψεις και συναισθήματα ενος μικρου κοριτσιού. Η Gemma ειναι μια καλη μαθήτρια και αρκετά αυστηρή με την σχέση της.Κάνει πολλά σχέδια για το μέλλον της ομως ολα αυτα χάνονται με ενα απλο βλέμμα που την εκανε να τα ξεχάσει...