4 Kafadar Genç Kız

1.Bölüm

Medya = Duygu

''Duygu''

-Off biraz hızlı hazırlanın hadi.

okulun ilk günü  ve bizim kızlar hala hazırlanıyordu bu yüzden kesin hocaların gözünden düştüm diye düşünürken Sima geldi ve kafama eliyle yavaşca vurdu.

-Şu yalakalık huyundan vazeç artık.

-Ben sadece hocalar beni sevsin istiyorum.

-Eminim öyledir.

off Sima yine beni her zamanki gibi delirtmeyi başarmıştı.

-Taamam hepimiz hazırız hadi gidelim.

dedi Gizem o arada aynaya bakarak tekrardan saçlarını düzeltiyordu ve sonunda arabaya inmek için evin kapısını açmıştımki Ada arkamızdan bağırmaya başladı.

-Durun bir dakika çantamı unuttum.

Her zamanki Ada işte kızın kafası sürekli eğlencede olduğu için okula giderken okul çantasını unutuyor bu neyin kafası anlayamıyorum. Sonra koşarak çantasını aldı ve yanımıza geldi ve bizden önce aşağıya indi.

-Ben sürerim.

bunu diyen Gizemdi tartışmasız kabul ettik ve okulun yolunu tuttuk okula geldiğimizde hemen koşarak sınıfa girdik inanamıyorum gayette erken gelmişiz çünkü birkaç sıra boştu yani tüm kişiler daha gelmemiş hıh buda benim işime yarar çünkü sınıfa geç gelmemiştik bu yüzden hocalarımızın gözünü girebilirm.

Ben bunları düşünürken sınıfın kapısı açıldı ve içeri birkaç çocuk girdi hmm biraz yakışıklılarmış tamam düzeltiyorum resmen hepsi taş hayranlıkla onları izlerken içlerinden siyah saçlı ve mavi gözlü olanın gözleri Gizeme takıldı ama Gizem oralı bile değil eline telefonunu almış kurcalıyordu. Bir diğerinin gözleri ise Adaya takılmıştı bu çocuk ise esmerdi ve Adaya öyle bir bakıyordu ben rahatsız olmuştum Ada ise defterine gömülmüş kendisine gerekli olanları not ediyordu ve en son kişininde bakışları Simayaydı Sima ise önünü bana dönmüş bana spor salanunda yaşadığı talihsizlikleri anlatıyordu onu dinlemediğimi anlayıncada yüzüme hafif bir tokat attı.

-Ordamısın Duygucum.

-İlla tokat atman gerekirdi yani.

-Atmasam Dünyamıza geri dönemezdin.

-Kanka şu çocuk kaç saattir seni kesiyo.

ben böyle diyince Sima hızla arkasını döndü ve çocukla gözgöze geldiler çocuk Simaya donmuş gibi bakarken Sima ise gözlerini kısarak "Ne bakıyorsun" demeye çalışıyordu. Onları izlemekten sıkıldığımı anlayınca dışarı çıkmak istedim hem daha dersin başlamasına çok vardı ben dersleri takan biri değildim tamam derslerim iyi ama hocanın gözüne girene kadar derslerim iyi olur yinede başarılı biri sayılırım. Sınıftan sonunda çıkabildiğimde koridorda yürümeye başladım ama biri koridorda elinde kitaplar koşarken beni görmedi sanırım ve çarpıştık çocuk yere düşmemişti ben düşmüştüm hemde elindeki kitaplar kafama fırlamıştı.

-Neydi bu acelen. diye doğrulmaya çalışarak ona bakarak sordum mavi gözlü ve kumral saçlıydı biraz gözüme çekici gözükmüş olabilir doğrusu . Gözlerini kıstı ve yerde oturan bana eğilerek yaklaştı .

-Önüme çıkmasaydın şuanda böyle bir durumda olmazdın hem yolda yürürken önüne bakmalısın. dedi soğuk bir sesle.

-Benim bildiğim ise okul koridorlarında koşulmaz. dedim bunu diyince iyice gözlerini kıstı ve sinirli bir şekilde nefes verdi.

-Özür dilememi hiç bekleme ve şimdi kitaplarımı topla ve bana ver.

Çok kaba bi çocuk olduğunu anlamam bu kadar geç sürmemeliydi ne yani şimdi hem onun bana çarpması yüzünden yere saçılan kitaplarını mı toplayacaktım tam bi delilik.