4 Kafadar Genç Kız

2.Bölüm

Medya = Gizem

"Gizem"

Gözlerimi zarzor açabildiğimde nerde olduğumu anlamıştım ve bu yüzden belim tutulmuştu. Dün okulda yaşadığımız ekşınlar yüzünden yerde uyuya kalmıştık ve bu yüzden belim ağrıyordu. Aslında dün o çocuktan hiç korkmamıştım ama elimde olmadan çantamı kafasına geçirmiştim napıyım benimle uğraşmaması lazımdı elimde olmadan birde göğüslerine hışımla vurmuştum sonrası koşuşturmalar...

Duygu haricinde herkes yerden kalkmıştı (yerde uyuya kalmıştık)  okulun başlamasına daha 2 saat vardı ama Duygu haricinde hepimiz ayaktaydık onu uyandırmak için hafifçe omuzlarından dürtükledim.

-Kalk hadi Duygu.

-Ben okula gitmeyeceğim. dedi mırıldanarak

-Kalk kızım yoksa onlardan korkuyormusun ?

-Mmmm evet korkuyorum. dedi ama hala kalkmamıştı. Ada ortamıza atladı.

-Biz hiçbir zaman yenilmeyiz kalk şimdi küçük domuz. dedi Ada o arada da Duyguyu koridorda sürüklüyordu tabii Duygu da Adaya saydırıyordu saate baktım ve hazırlanmak için odama gittim. Saçlarımın ucunu hafifçe dalgalandırdım ve krem rengi bol kazağımı giydim altınada koyu mavi kotumu giydim ve sırt çantamı alarak odamdan çıktım . Evin kapısının önünde bekleyen bizim kızlar beni görünce kapıyı açtılar ve tek tek dışarı çıktık. Bu sefer arabayı Ada sürdü ve okula vardık hepimiz tedirginlik içinde arabadan indik ve yavaşça sınıfa girdik ama sınıfta hiç kimse yoktu geç kalmışlardır diye düşündük ve sıralarımıza oturduk. 

Dakikalar geçti ama ne öğrenciler nede hocamız geldi ve bugünüde ekmek amacıyla çantalarımızı alıp sınıftan çıktık ama geri kaçmayı düşündük çünkü o dünkü çocuklar üstümüze üstümüze geliyorlardı ama etrafta bir kişi bile yoktu bu imkansızdı nasıl yapmışlardı bunu. Esmer çocuk Adayı tuttu ve ağzını kapattı esmer çocuğa dalmak için üzerine atlıyacaktımki birisi beni belimden yakaladı ve sert bir şekilde ağzımı kapattı ve o çocuktu siyah saçlı mavi gözlü olan o çocuk ama şuan bana beni öldürecekmiş gibi bakıyordu. Bizim kızlara baktım ve hepsi yakalanmıştı hepimizde bir kuş gibi çırpınıyorduk ama nafile...

bizi arka bahçemize götürdüler burası genelde okulun serserilerine göreydi biz buraya bir kere yanlışlıkla gelmiştik ozaman sonrada hiç gelmemiştik ama şuan buradaydık ellerini ağızlarımızdan çektiler ama Duygu ağzını kocaman açıp çığlık atacaktı ama kumral saçlı mavi gözlü çocuk hemen ağzını kapattı ve öldürücü bakışlar attı Ada kaşlarını çatmış etrafı inceliyordu Sima ellerini yumruk yapmış çocuklara bakıyordu ben ise başımı eğmiş sinirimi geçirmeye çalışıyordum ve ilk söze kumral saçlı mavi gözlü çocuk başladı.

-Ahahah şunlara baksana Koray  nasılda tırstılar. dedi ve Duygunun gözleri çocuğun gülüşüne hayranlıkla bakıyordu. Sima yumruklarını daha çok sıktı ve çıldırmış biri gibi nefes alıp veriyordu. Bunu farkeden kahverengi saçlı mavi gözlü çocuk Simaya çarpık bir gülüş attı ve:

-Yine mi bize saldıracaksın güzelim. dedi

Bu neydi şimdi laflara bak. Sima kendini tutamadı ve çocuğun üstüne yürümeye başlamıştı taki Duygu onun bileğini sertçe tutana kadar Duygu gözleriyle Simaya bir şeyler anlatmaya çalıştı ve Sima geriye doğru bir adım attı.

-Sanırım bazıları hala akıllanmamış. dedi güzelim diyen çocuk.

-Eee neden burdayız anlatıcakmısınız. dedim sinirli bir şekilde.

-Bu sadece siz aptallara bir uyarı sakın bidaha bize sataşmaya çalışmayın. dedi siyah saçlı mavi gözlü olan çocuk ve devam etti.

-Hem şu kız . dedi ve Duyguyu işaret etti. Emreye bulaşan oydu. dedi sonra soğuk bir tavırla. Duygu tam konuşacaktı ki adının emre olduğunu öğrendiğimiz çocuk konuşmaya başladı.

-Tam da öyle oldu Koray bu lanet olası sinir bozu şey bana bulaştı. dedi ve gözlerini kısarak Duyguya bakmaya başladı ve devam etti. Hem sanada şu aptal bulaştı dedi beni göstererek . Sadece Burağa bulaşmadıkları kaldı oda yakında olur dedi ve gözlerini tekrar Duyguya çevirip gözlerini kıstı .

Demek adı Koraydı ve şu Simaya laf atanın ise adı Burakdı ve Duyguya tip tip bakan çocuğun adıda Emreydi.

-Eğer bidaha karşıma çıkarsan seni pişman ederim. dedi Emre Duyguya tıslayarak Duygu ise bir adım geri attı bu kız kavgalarda çok korkak davranırdı. Sima ise Duygunun önüne atladı.

-Kim kimi pişman eder birdaha düşün istersen. dedi Sima çocuğa "Seni öldürürüm" bakışları atarak.

-Şimdi gidin burdan aptallar. dedi Koray bana bakarak ve dediğini tabiki yapıcaktık özelliklede Duygu Koray öyle der demez arkasına bile bakmadan koşup gitti bizde onun peşinden.

-Umarım dersinizi almışsınızdır. dedi Koray arkadan bağırarak ama hiçbirimiz onu umarsamadı arabaya bindik ve arabanın sürücü koltuğuna ben oturdum ve evin yolunu tuttuk. Yan binamız daha yeni yapılmıştı ama hazırlıkları bitmişti hatta birkaç kişinin taşınacağını bile duymuştuk. Komşularımızı çok merak ediyordum ve eve girdik hepimiz salonda toplandık Ada bize elmalı kurabiye yaptı ve akşama kadarda sohbet ettik sonra film izledik o çocuklarla ilgili konuştuk ve sonra dayanamayıp odamıza çekilip uykuya daldık.

***

Güzel uykumdan uyanmıştım çünkü sokakta bazı kişiler bağrıyordu kim bunlar diye baktım ve kocaman bir kamyon yan binanın önünde durmuş bazı adamlar ise içeriye mobilya taşıyordu demekki birileri taşınıyordu sonunda.

Acaba kim taşındı diye çok merak ettim ama kimse gözükmedi sadece mobilya taşıyan önlüklü adamlar vardı. Yarın ilk işim onları ziyaret etmek olucak yarın Çarşamba ama okula gitmeyi düşünmüyorduk yani yeni komşularımızı karşılayabilirdik ve perdeyi kapatıp tekrar uyumaya yeltendim ama olmadı uykum kaçmıştı belliki saate baktım saat gecenin üçüydü bizim kızlarda asla kalkmaz bu saatte bu yüzden geri uyumaya çalıştım ve sonunda kendimi uykunun kollarına bıraktım.