Güzel uykumdan yavaş yavaş uyanmama sebep olan şu tıkırtılar beni sinirlendirirken gözlerimi hafifçe araladım ve kaşlarımı çatmam bir oldu Emre odamdaki kitaplığımı karıştırıyordu acaba hala rüyadamıyım diye gözlerimi kırpıştırdım ama yok rüya falan değil izinsiz odama girmiş bir adet Emre duruyordu karşımda. Olamaz!! dün gece uyumadan önce çok sıcakladığım için iç çamaşırlarımla yatmıştım ve şuan yorgan belimin yarısındaydı ve bu şu demek oluyordu ki göğüslerim açık büfe misali gözler önüne serilmişti hışımla yorganı tuttuğum gibi boğazımın hizasına çektim. Emrenin ise şuan sırtı bana dönük bir şekilde olmasına rağmen sırıtışlarını duyabiliyordum.
-Merak etme seni incelemeye gelmedim baktım kimse uyanmıyor canım sıkıldı ve bende kitap okumak için senin odana geldim.
-Aman ne güzel düşünce !! Bari kapımı çalsaydın uyanırdım, aslında bakarsan uyanmazdım çünkü sabahın köründe uyanmak gibi bir fikrim hiçbir zaman olmadı !!
-Hmmm , zorlada olsa şuan uyanmış gibi gözüküyorsun.
Ahh Emre ve onun ukalaca cevapları ama odamdan bir an önce çıkmazsa yorganın altında boğulabilirdim sağolsun durumu oda fark etti ama hala odamdan çıkmıyor.
-Çıkmanızı bekliyorum beyfendi.
-Sen giyin ben bakmıyorum.
-Emre varya şuan müsait bir durumda olsaydım kalkıp seni boğabilirdim bunun için dua etmelisin bu yüzden çık çabuk !! Önce birkaç kere kahakadan sonra:
-Tamam tamam çıkıyorum. diyebildi sonunda. ve çıktı
O odamdan çıkar çıkmaz direk arkasından kapımı kilitledim ve giyinmeye başladım dolabın karşısında ne giysem diye düşünürken günlük giymek hiçde fena olmazdı bu yüzden açık kahve bluzumu altınada kısa beyaz şortumu giydim ayakkabı olarakta kahve beyaz sandaletlerimi giyince işte hazırdım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
saç olarak saçlarımı düzleştirdim ve gözlerimi belirtmek içinde hafif siyah kalem çektim ve birazda rimel dudaklarıma ise parlatıcı sürdüm. Aynada kendime bir kez daha baktım ve aşağı inmek için kapımın kilidini açtım tam aşağı koşacaktım ki birine toslamam bir oldu başımı ovalayarak çarptığım kişiye bakmak için başımı kaldırmıştım ki benimle aynı durumda başını ovalayan emreyle karşılaştım ve kaşlarımı çatmam bir oldu.
-Ya Emre neden aşağı inmedin sabah sabah zaten aklım başımda değil dahada bulandı beynim.
-Bilmem burda beklemek istedim.
-Fffff aferin. Eeee kimse uyanmamış .
-Aslında seninle biryerlere gideriz diye düşündüm.
Aslında bu cümlesine içten içe sevinmiştim ona karşı birşeyler hissediyordum ama onun bazen dengesiz davranışları kalbimi parçalamaya yetiyordu dengesiz derken de ukalalığından bahsetmiyorum o gün onların evindeyken mutfakta söylediği sözler beni epey yıpratmıştı ama ona hayır diyeceğimi de hiç sanmıyordum bu yüzden:
