4 Kafadar Genç Kız

4.Bölüm

Medya = Ada

"Gizem"

Dün benim için her şey çok tuhaftı hele o çocukların oraya taşınması. Dün nezaketen bir fikir ortaya atıp yeni komşularımızı ziyaret etmemizi söylemiştim ama böyle olacağını bilsem ağzıma dikiş atardım. Şimdi ise herkes odasına çekilmiş oturuyordu herkes kafasına göre takılıyordu ama bu olay hepimiz için bir şok olmuştu. O sırada Ada merdivenlerden aşağı inip yanıma oturdu.

-Günaydın küçük armut. dedim ona sıcak bir gülümseme göndererek ben sadece dostlarımın yanında bu kadar sıcak davranan bir insan olurdum yoksa diğer halimi görseler herkes benden 50 metre uzakta dururdu.

-Uyumuyordum ki sadece oturup müzik dinliyordum. dedi Ada gözlerini ovuşturarak.

Olamaz birileri depresyona girmişti Ada her depresyona girdiğinde yorganı başına kadar çekip günlerce müzik dinlerdi yemek yemez sadece ara sıra su içerdi ama su içmeye gittiğinde de başında kulaklıkları olurdu.

-Hayır yoksaa sen yine mi depresyona girdin. dedim yüzümde tedirgin bir ifade vardı ve Adayı omuzlarından tutmuş cevabı beklerken onu sarsıyordum.

-Kızım bir git işine kafanmı rahat ben depresyona falan girmedim nerden çıkardın.

ve başka belirtiler Ada her depresyona girdiğinde "Kafan mı rahat" derdi bize ve biz sinirden ona saldırmamak için kendimizi zor tutuyorduk tabi ben ve Sima hariç 3. söyleyişinde dayanamayıp Adayı yastıklarla boğuyorduk sonra ise Ada bize atar yapıp odasına gidip duvarla sohbet ediyordu ama Duygu sabrediyordu zaten bu kızı birine çok kızarken hiç görmemiştim.

-Evet depresyondasın. dedim çığlık atarak ve bir elimle yüzüme yelpaze yapıyordum tamam biraz abartmış olabilirim ama Adanın depresyona girmesi bizi delirtiyordu.

-Evet lan girdim evet şimdi. dedi ve sesi ağlamaklı çıkmıştı. Odama gidip duvarımla konuşacağım çünkü siz beni anlamıyorsunuz tek o anlıyor. diye devam etti ve bir eliyle burnunu çekip koşarak odadan çıktı ve merdivenleri hızlı hızlı çıktı. Onun gitmesinden 1 dakika sonra Duygu odaya girdi bir eliyle başını ovalıyordu.

-Ada depresyona mı girdi. dedi ve yüzünde tedirgin bir ifade vardı evet anlamında başımı usulca salladım ve sonra konuyu değiştirdim.

-Off şu yan binaya taşınan kişiler var ya neden bilmiyorum ama tüm gece onları düşündüm.

 Aslında sadece Korayı düşünmüştüm ama Şşşş !

-Hmm benim umrumda değil. dedi Duygu ve yüzünü astı.

-Senin mi umrunda değil hem sen dün o çocukla mutfakta ne yaptın. der demez Duygu başını hışımla bana çevirdi ve kekeleyerek.

-Hi hiç sa sadece su içtim. evet anlaşılan bazı küçük hanımlar yalan söylüyordu çünkü Duygu her yalan söylediğinde elleriyle oynar ve yanaklarını şişirirdi.

-Duygu anlat yoksa seni yastıkların altında bir Dünya bekliyor. dedim Duygunun kafasını kaldırarak o ise bana bakarken dudaklarını ısırdı ve oflayarak analtmaya başladı.

-Nee o o çocuk seni ağlattımı. diye evi inlettiğimde Duygu bana sessiz olmamı gösteren el işaretleri yapıyordu ve benim bağırmamla odaya Simada dalmıştı .

-Kim kimi ağlattı lan. diye odasından minicik şortuyla çıkmıştı aslında Sima bu kadar açık giyinmezdi ama benim bağırmamla hızla aşağı inmişti ve üstünü değiştirmeyi unutmuştu.

Duygu pek fazla detaya girmeden olayı Simaya da anlattı ve Simayı zor tuttuk çünkü çocukların evine baskın yapacaktı. Bir yarım saat daha oturma odasında beraberdik fakat Ada hariç hanfendi kendi dünyasında depresyona girmiş duvarla iletişim kuruyordu. Canımın sıkıldığını sezdiğimde dışarı çıkacağımı Sima ve Duyguya da söyleyerek odama gittim ve hazırlanmaya başladım. Gözlerime hafif rimel sürdüm ve dudaklarıma parlatıcı rujumu da sürüp makyajımı tamamladım.