Out Of The Woods

Open Wound

"You're humanly beautiful..."

Tang inang Callix iyan! Dahil sa kanya ay hindi ako makatulog ngayon! Kung ano-anong sinasabi niya sa akin kaya kung ano-ano na naman ang nararamdaman ko. Fuck you talaga siya!

Sa ngayon, nasa loob ng kwarto niya ang impaktong iyon. Palagay ko ay tulog na tulog na siya. Samantalang ako ay nakatitig pa rin sa mga peklat ko sa palapulsuhan. He said that it makes me humanly beautiful - may ganoon ba? I just sighed.

Bigla ay naisip ko ang Sam ni Callix. Bakit nga kaya hindi si Callix ang minahal niya? Mukhang mabait naman dati si Callix bago siya sinipa ng buhay sa mukha kaya siya naging impakto. Binuksan ko ang pinto para lumabas at magpunta sa dalampasigan. Malamig na ang paligid, dama ko ang hangin na dala ng karagatan. Nasabi ni Callix kanina na dito sa dagat na ito, ibinuhos ang mga abo ni Samuelle. I imagined her to be really beautiful and full of life. Nakita ko siya sa video. Alam kong hindi magkakagusto sa kanya si Callix kung walang maganda sa kanya.

"Sam..." I whispered. I want her to hear me. "Bakit hindi siya ang minahal mo? Why'd you have to break his heart?"

At para namang nanandya na biglang lumakas ang alon sa harapan ko. Bigla ko tuloy naisip na baka sinasagot ako ng kaluluwa ng Sam na iyon. I was shaking my head.

Callix is right, it takes one to know one. Hindi man niya alam kung anong pinagdaanan ko - ang eksaktong pinagdaanan ko, ay tama naman siya sa lahat ng bagay. I used to be a believer. I love fairytales. I love happy endings. But the accident changed my life. It hurt me and it changed the way I see life. I am now a fucked up woman who wants to die but can't because of family.

"Sam... why'd you have to break him?" I asked again.

Napaawang ang labi ko nang mapansin ko ang ilaw sa itaas ng villa sa kabila ng hilera ng mga bahay sa beach na iyon. It was sudden and it kinda creeped me out. May isa pang bahay doon at napansin ko iyon kanina - it was a green house. Malayo iyon sa bahay na kinalalagyan namin ni Callix pero bigla ay parang may nagtulak sa akin na puntahan iyon.

Naglakad ako. Sinalubong ko ang flight of stairs pero hindi ko inalintana ang hingal. At nang makarating ako doon ay nakita ko nga na green house nga ang bahay na nakatayo. Bukas ang pintuan niyon at mukhang may tao sa loob.

I knocked but no one answered. Kaya pumasok na lang ako.

I was looking around.

"Anong ginagawa mo dito?" Napatalon ako nang may magsalita. I looked back and I saw the man in the parking lot earlier. He was holding a gun. Agad niyang itinago iyon sa likod niya at tiningnan ako.

"Ikaw iyong kanina." Sabi niya sa akin. "It's Sam right?"

Napatango ako. Habang nakatingin ako sa kanya ay na-i-imagine ko siya na nasa harapan ko at may hawak na tattoo tools. I grinned. Bakit ko kaya naiisip iyon.

"Anong ginagawa mo dito? Kamag - anak ka ba ng mga Santos?" He asked again.

"Hindi. Nandyan ako, kasama ko si Callix Impakto." Wika ko sa kanya. Napangisi na rin siya.

"Callix Impakto huh? Are you his girlfriend?"

"Nope. Yuck."

"Then who are you?"

"I'm just Sampaguita - Sampie for short. But today, the name Sam's starting to mark in."

"Yeah... I haven't heard that name for a long time."

Habang nakatingin ako sa kanya ay bigla akong kinalabit ni realization.

The way Callix talked to him and Audrey talked about him...