Mr. Unexpected

Hoofdstuk 3

                  

Ik stap het lokaal zelfverzekerd buiten en sla de deur luid achter me dicht. Nu ik alleen in de gang sta, dringt het pas echt door wat ik heb gedaan. We gingen vandaag juist beginnen met een moeilijk hoofdstuk over logaritmen. De inleidende uitleg kon ik echt niet missen, zeker niet nu het studeren heel wat moeilijker ging dit jaar.

Ik besluit dan maar om eventjes naar buiten te gaan en wat te studeren voor de grote herhalingstest die gepland staat voor donderdag en waarvoor ik nog niets gedaan heb. Het zonnetje begint al aardig te schijnen wanneer ik mij op mijn buik installeer op het grasveldje tussen twee gebouwen van de school in. Hier kan niemand me zien, ondanks de vele ramen. Gelukkig maar, want er zijn wel wat leerkrachten die er niet mee zouden kunnen lachen als ze erachter kwamen dat ik uit de klas gestuurd was en dan maar besloot om wat te gaan 'zonnen' op het grasveldje. Niemand zou ook geloven dat ik echt voor wiskunde aan het leren was. Mensen zagen mij vaak aan voor dat ene verwende meisje dat niets voor school deed. Dat was ook grotendeels waar, maar ik had nu eenmaal superlieve ouders, die heel veel van mij houden, en ik heb ook nooit voor school moeten studeren, omdat alles vanzelf ging.

Ik besluit om te beginnen met de theorie, want dat is natuurlijk de belangrijke basis die ik nodig heb om de oefeningen te kunnen maken. Na een paar regels gelezen te hebben merk ik dat dit nog wel gaat lukken. Ik herinner me niet echt meer iets van deze theorie, maar dat gebeurt wel vaker omdat mevrouw DuChateau alles altijd zo ingewikkeld uitlegt, maar met het goede inzicht dat ik heb, kom ik er uiteindelijk wel uit. Met een gelukkig gevoel studeer ik rustig verder. De stress die ik eerder dit lesuur had, omdat ik nog altijd niets had gedaan voor de test, was dus helemaal niet nodig. Ik merk dat ik best nog plezier beleef aan het leren dit hoofdstuk. Eigenlijk is wiskunde altijd al één van mijn favoriete vakken geweest, maar dat hoeft niemand te weten. Dit jaar was dat wel heel wat anders, mevrouw DuChateau had het toveren met getallen laten klinken alsof ze met een fiets met platte banden een steile helling op moest geraken, met andere woorden: de les wiskunde was elke keer weer een zware bevalling.

Wanneer de bel gaat spring ik op en loop trots naar het lokaal waar ik mijn volgende les heb. Voor de eerste keer dit schooljaar heb ik mij een heel lesuur kunnen concentreren op wiskunde.

De volgende dagen gaan rustig voorbij. Ik wordt niet meer uit de lessen gestuurd, ik wordt niet lastiggevallen door superknappe ex-vriendjes en ik zie er nog altijd flawless uit. Ik denk dat Blair eindelijk over Tommy aan het geraken is. Ze lijkt toch wat vrolijker rond te lopen, al zou ik niet weten waardoor ze opeens weer lacht. Ik mag maar hopen dat ze mij er snel alles over vertelt, zodat we weer eens een sleepover kunnen houden waarbij we heel de nacht lang praten over jongens, zónder dat Blair verdrietig wordt.

Woensdagnamiddag beslis ik om nog goed verder te studeren voor de toets van de volgende dag. Het zou maar stom zijn om maandag zo lang gestudeerd te hebben terwijl ik evengoed een dutje had kunnen doen, als ik er verder mijn best toch niet voor ga doen.

Na 3 uren gestudeerd te hebben en oefening te hebben gemaakt, heb ik het gevoel dat er niets meer mis kan gaan. Zo goed heb ik nog nooit voor iets geleerd. Mijn ouders zullen wel heel trots zijn als ik eindelijk nog eens thuiskom met een goede test voor wiskunde.

Als beloning voor mijn harde werk, zet ik mij achter mijn zilverkleurige laptop. Ik open facebook, twitter, instagram en Netflix. Een gesprek met mijn beste vriendinnen en een nieuwe aflevering van 'How to get away with murder' zullen mij wel kunnen ontspannen. Ik hou echt van de spannende serie over een advocate, die samen met haar uitgekozen leerlingen heel diep in de problemen geraakt. Het helpt mij eraan te herinneren, dat hoe slecht mijn punten voor wiskunde ook zijn, het kan altijd erger.

Als ik me aanmeld op facebook, springt er direct een dialoogvenster open.

NINA: Ben je klaar voor morgen?

Ik ben een beetje verbaasd. Nina heeft geen wiskunde met mij, maar ik vind het wel lief van haar dat ze haar interesse toont.

GAËLLE: Ja hoor, ik ben net klaar met studeren!

NINA: Waarvoor was je aan het studeren?

GAËLLE: Wiskunde... Daar vroeg je toch naar, niet?

NINA: Aah juist, je hebt die beslissende test morgen. Dat was niet waar ik naar vroeg, maar ik ben blij dat je het serieus neemt! Je ouders zullen wel blij zijn.

GAËLLE: Dat mag ik hopen, want meer moeten ze niet verwachten van mij, hoor! Maar waar vroeg je dan wel naar?

NINA: Die grote fuif morgen waar we al weken over bezig zijn... Je was het toch niet vergeten he!

Ik was het dus wel vergeten. Deze fuif was inderdaad al weken het gespreksonderwerp in de gangen van onze school. Mensen uit alle verschillende dorpen in de weide omtrek zouden komen. Ik heb een week geleden op facebook gezien dat er al 3000 mensen hadden toegezegd. Het gerucht gaat zelfs rond dat Nick Zorba zou komen! Nick is de zanger van 'Two Colours', één van de populairste Vlaamse bands in binnen- én buitenland. Ze hebben net hun toer afgerond, waarmee ze 2 maanden lang overal in Amerika hebben opgetreden. Aangezien dat het al héél speciaal zou zijn als die roddel waar blijkt te zijn, is het voor mij bijna niet te geloven dat de volgende roddel zelfs maar een beetje waar zou kunnen zijn: Nick zou de neef zijn van een jongen bij ons op school! De gedachte alleen al dat iemand die ik elke dag tegenkwam in de schoolgangen, opgegroeid zou zijn met de populairste vrijgezel van België en omstreken... Het sprak dus vanzelf dat Nina, Blair en ik al perfect wisten wat we gaan aandoen, welke kleuren we op onze nagels gaan hebben en wat we met onze haren gaan doen. Het feit da we vrijdag een dag vrijaf hebben is natuurlijk de kers op de taart! Zo moeten we ons voor niets inhouden.

GAËLLE: Nee hoor! Ik kijk er zo hard naar uit! Nog eventjes de dag door geraken, een 10 halen voor mijn test en dan kunnen we helemaal losgaan.

NINA: Klinkt goed! Één keer zondigen op mijn dieet zal wel geen kwaad kunnen zeker ;)

GAËLLE: Geen idee, maar het zal het zeker wel waard zijn!

NINA: Tot morgen! Xo

GAËLLE: See ya! Xx

De volgende ochtend spring ik meteen uit bed wanneer mijn wekker gaat. Ik ben helemaal klaar voor vandaag. Goed op tijd spring ik op mijn fiets. De ochtendbries doet me goed. Ik zeg vrolijk dag tegen mijn vriendinnen. De bus die we vandaag nemen, zit helemaal niet vol en we hebben een rustige rit naar school.

Wanneer we aankomen zeg ik dag tegen mijn vriendinnen en ze wensen mij geluk met mijn wiskundetest. Ik heb het eerste uur Nederlands en kijk nog eventjes stiekem mijn leerstof na. Het uur vliegt voorbij en al snel gaat de bel die aangeeft dat het tijd is voor het moment van de waarheid.

Ik stap zelfverzekerd de wiskundeklas binnen en hef mijn kin op wanneer mevrouw DuChateau mij vernietigend aankijkt. Ik ga vandaag voor 1 keer vooraan in de klas zitten. De leerkracht begint de toetsen traag uit te delen en herinnert iedereen eraan dat ze moeten wachten met de bladeren om te draaien tot zij zegt dat dat mag. Ik wacht ongeduldig tot ze klaar is met de ronde door de klas.

Eindelijk klinken de verlossende woorden: "Draai allemaal jullie papieren om!"

Ik draai mijn papier om, begin de vragen te lezen en... DIT IS NIET WAARVOOR IK GELEERD HEB!

Shit.

Xoxo __Kava__