Wrong

Hoofdstuk 1

''Maar het is dus een feest van de vriend van Jonas?' Vraag ik als ik achterop zit bij Kim, kim is mijn beste vriendin. 'Ja, maar volgens Jonas was iedereen welkom, dus wij ook!' Ik lach. 'Feestjes zijn altijd goed!' Ik haal mijn hand door mijn wapperende, net gekrulde haar. Ik draag mijn nieuwe donkerblauwe jurkje. 'Haha, je bent zo veranderd! Een tijdje geleden had niemand ooit gedacht dat jij vrijwillig mee zou gaan naar een feestje. We zijn er bijna.' Zegt Kim als we een wijk met grote huizen inrijden. Als Kim haar fiets, naast al allemaal andere fietsen, tegen een boom parkeert hoor ik de keiharde muziek al uit het grote huis komen. 'Lets go!' Ik haak mijn arm door die van Kim en samen lopen we naar de deur. Voordat we aan kunnen bellen vliegt de deur open, Jonas. Meteen begint Kim hem uitgebreid te zoenen. Ik glimlach en loop alvast door. Van binnen is het één grote ruimte, met overal discolichten, keiharde muziek en in de hoek een zelfgemaakte bar. Op de dansvloer dansen al wat mensen, maar er komen steeds nog weer meer mensen bij. Dan voel ik een hand op mijn schouder en draai me om. 'He, waar was je nou?' Vraagt Kim bezorgd. 'Ik liep alleen even door haha, ik wilde je moment met Jonas niet verstoren! Nou kom op, we gaan dansen!' Ik trek haar mee de dansvloer op en de dj zet een goed nummer in. Als we een tijdje hebben staan dansen lopen we de dansvloer af, richting de bar. 'Pfoe, ik heb dorst! Wil jij ook?' Vraag ik. Kim knikt. 'Ja, maar ik ga heel even naar Jonas, bestel jij maar vast ik haal straks wel.' Ik haal mijn schouders op. 'Oké.' Ze loopt weg en ik draai me om naar de jongen achter de bar. 'En wat mag het zijn schoonheid?' Vraagt hij. 'Éen cola graag.' Zeg ik. Een paar seconden later zet de jongen achter de bar een glas cola voor me neer en geeft me een knipoog. Snel drink ik het glas leeg en ik ga verder niet in op zijn moves. Ik stap de dansvloer op, zoekend naar kim. Doordat ik niet goed op let loop ik tegen een jongen aan. 'Oh.. sorry! Ik zag je niet!' Zeg ik snel, waarschijnlijk veel te zacht om boven de muziek uit te komen. Als ik hem aan kijk begin ik te blozen. Hij is zoo knap! Bruin haar, donkergroene ogen en een perfect lichaam. Waarom heb ik hem nooit eerder gezien? Hij glimlacht. 'Geeft niks! Ik ben Dave, en wie ben jij?' Vraagt Dave, met de allermooiste glimlach ooit. 'Ehm.. ik ben Juul.' Ik probeer terug te lachen. 'Haha, nou Juul, zin om te dansen?' Dave knipoogt, een veel en veel betere knipoog dan die van de barjongen. Mijn hart begint sneller te kloppen. Wacht even, vraagt de meest perfecte jongen die ik ooit heb gezien me nou om te dansen? Ik kan wel gillen van geluk. 'Is goed.' Probeer ik zo nonchalant mogelijk te zeggen. Samen lopen we een stukje over de dansvloer en als het nieuwe nummer begint beginnen we te dansen. Ik weet niet hoelang we gedanst hebben maar dan opeens voel ik een hand op mijn schouder. Ik draai me om, Kim. Ze kijkt me vragend aan: 'He! Waar was je de hele avond, joh!' Roept ze uit. 'Gewoon hier! Is het al zo laat dan?' Roep ik door de harde muziek terug. 'Bijna half één. Nou, ik heb je in ieder geval weer gevonden, kom je over een uur naar de fiets?' Ik versta haar nauwelijks en knik maar. 'Is goed!" Roep ik nog, maar Kim loopt, samen met Jonas, weer weg tussen alle dansende mensen door. Ik wend me weer tot Dave. 'Sorry, haha.' Zeg ik lachend. Ik zie zijn mond bewegen maar versta niet wat hij zegt, ach ja! Wat maakt het ook uit? We beginnen weer te dansen. Steeds meer groepjes mensen en stellen komen in onze buurt dansen en de DJ zet een rustig en romantisch nummer op. 'Pak elkaar maar stevig vast, schuifelen!' Shit, hier had ik niet op gerekent! Ik voel dat ik rood word en staar een beetje naar de grond, dan tilt Dave mijn kin omhoog en kijkt me in mijn ogen. Ik knik als een soort goedkeuring en Dave trekt me naar zich toe. Langzaam schuifelen we over de dansvloer, ik voel zijn handen op mijn rug steeds verder naar beneden gaan. Dan opeens voel ik zijn lippen op de mijne. Hij zoent me! Ik zoen terug en na een paar lange seconden laten we elkaar los. Nog steeds sta ik dicht tegen zijn lichaam gedrukt op de dansvloer als Kim naar me toe komt rennen, de tweede keer deze avond. 'Jezus, waarom kwam je niet?' Vraagt ze boos. 'Huh.. waar heb je het over?' Ze pakt mijn arm en probeert me mee te trekken. 'Wacht even!' Ik trek me los. 'Sorry, ik moet gaan!' Snel geef ik Dave mijn nummer en knuffel hem. Even later sta ik buiten bij mijn fiets, met Kim. Ze is kwaad. 'Man, doe is rustig. Ik heb t gewoon niet goed gehoord, door de harde muziek. En ik had een leuke avond, mag ik ook een keer?' Kim haalt haar fiets van het slot. 'Laat maar zitten, weet je.' De hele weg naar mijn huis hebben we niks tegen elkaar gezegd. Voor mijn huis spring ik van haar fiets en nemen we nauwelijks afscheid. Bedankt Kim, voor het fantastische einde van de leukste avond van mijn leven. Ik vis mopperend mijn huissleutel uit mijn broekzak en open zonder veel geluid te maken de voordeur. Mijn ouders en broertje slapen allang. Een halfuur later lig ik in bed. Mijn klok geeft 3:47 aan. Ik staar naar mijn plafond en denk aan alles wat er die avond gebeurd is, met Dave. Langzaam zak ik in een diepe slaap.

Bedankt voor het lezen van het eerste hoofdstuk van mijn boek! Laat me weten wat je er van vindt en wat ik eventueel kan veranderen en/of verbeteren. X