Wrong

Hoofdstuk 3

Ondanks dat ik geen nieuwe berichten meer had ontvangen ben ik nog steeds erg vrolijk. 'Hee, mam!' Zeg ik opgewekt als ik de keuken in kom. Ik zet mijn schooltas op tafel. 'Hee Lieverd, leuke dag gehad?' Ik plof neer op de bank. 'Jahoor.' Ik haal mijn telefoon uit mijn zak. Drie nieuwe whatsappjes. 1 van Lianne, een oude vriendin van de basisschool en twee van Dave. Zonder die van Lianne te openen klik ik Dave's naam aan. Ik voel mijn hart sneller kloppen en mijn wangen gloeien. 'Tot vanavond' Is het eerste berichtje. De tweede is een paar minuten daarna verzonden 'babe' Ik smelt van binnen. Hij is zoo lief. 'Mam, ik ga vanavond rond acht uur even naar Kim, oke?' Mijn moeder kijkt op van het boek wat ze aan het lezen is. 'Is goed hoor schat, gaan jullie samen voor school bezig?' Ik sta op en loop naar de keuken om wat drinken te pakken. 'Eh ja, ja we hebben binnenkort een presentatie samen.' Verzin ik snel. Als ik mijn glas water op heb loop ik met mijn schooltas en telefoon naar boven, we hebben namelijk zo veel regels thuis dat ik zelfs niet met een glas water naar boven mag.
Boven plof ik neer op mijn bed en ik klik Dave zijn whatsapp profielfoto aan. Ik kijk naar zijn prachtige ogen en leuke lach, nooit eerder heb ik zo'n knappe jongen gezien! Ik whatsapp hem terug. 'Tot vanavond X' Ik sta op en gooi mijn mobiel op mijn bed. Als ik voor de grote spiegel op mijn kast sta bekijk ik mezelf. Lang bruin haar, donkerbruine ogen en een beetje een wipneus. Ik kijk naar mijn kleding. Vandaag draag ik lichtgrijze converse, een lichte mom jeans en een zwarte blouse. Netjes en stoer door elkaar, precies hoe ik eigenlijk ben, of ja, moet doen alsof ik zo ben. Thuis en op school ben ik netjes en vaak rustig, Juliette, en in mijn eigen tijd en bij mijn vrienden ben ik Juul, veel stoerder en die zich van niemand wat aan trekt.  Tenminste, zo probeer ik te zijn. Ik was wel toe aan een nieuwe 'ik', niet meer dat suffe nette meisje waar jongens nooit aandacht voor hebben! Ik bekijk mezelf van een afstandje en dan opeens schrik ik, wat moet ik in godsnaam aan vanavond? Ik denk geen seconde na en pak mijn telefoon, Kim bellen voor advies. dan denk ik aan vrijdagavond, ik kan Kim niet bellen, Kim is boos.. Twijfelend kijk ik naar mijn telefoon en dan weer even in de spiegel. Opeens word ik heel onzeker, wat als Dave me niet mooi vindt? Ik moet iemand om advies vragen! Zonder er nog verder over na te denken toets ik toch Kim's nummer in. Met gekruiste vingers laat ik de telefoon overgaan.
Als de telefoon 3 keer over is gegaan neemt Kim eindelijk op. T blijft even stil. 'Hey.' Begin ik het gesprek. 'Haai, wat is er?' Vraagt Kim, misschien niet op de meest enthousiaste manier maar t kan nog veel en veel erger. 'Euhm ik heb je advies nodig.' Zeg ik. 'Ah, vertel.' Zegt ze, ze klinkt zelfs best wel geïnteresseerd. 'Ik heb dus vanavond een afspraakje met Dave, van vrijdagavond weet je wel..' Ik wacht even op haar reactie voordat ik mijn zijn af maak. 'Oké, en nu wil je zeker weten wat je aan moet?' Vraagt Kim lachend. Ik voel me blij, ze doet weer normaal! 'Eigenlijk wel ja' Zeg ik en ik lach. 'Ik kom er al aan, tot zo girl!' En Kim drukt me weg. Ik moet lachen, wat een gek is het ook. Het ene moment is ze boos op me en negeert ze me en een paar uur laten komt ze me helpen met mijn kleding dilemma voor een afspraakje met de leukste jongen van de wereld. Ik glimlach naar mezelf in de spiegel en loop dan naar beneden. 'Kim komt zo even langs, mam.' Zeg ik als ik de woonkamer in loop, mijn moeder zit op de bank televisie te kijken. 'Zou je niet naar haar gaan vanavond dan schat?' Vraagt mijn moeder zonder op te kijken. Shit, even vergeten. 'Euhm ja, alleen ik snap een wiskunde opdracht niet en het is nog vroeg dus kan Kim me nu nog even helpen en kunnen we vanavond gewoon aan die presentatie werken samen.' Voordat mijn moeder door kan vragen gaat de deurbel, thank god. Snel loop ik naar de gang en open de voordeur, daar staat Kim met een grote glimlach op haar gezicht. Ik begroet haar met een knuffel en laat haar binnen. 'Hee, kim!' Zegt mijn moeder. Ik schrik, als ze nou maar niet begint over dat ik vanavond zogenaamd bij haar ben want daar heb ik t nog helemaal niet met haar over gehad. Gelukkig zegt mijn moeder niks meer nadat Kim ook haar heeft begroet en neem ik haar mee naar boven. Ze ploft neer op mijn bureaustoel en ik open mijn kledingkast. 'Nou mevrouw, voor welke outfit gaan we vandaag?' Vraagt ze lachend. Ik kijk haar zogenaamd geirriteerd aan. 'Dit is niet grappig, het is een serieus probleem!' Ze staat op en loopt naar mijn kast. Ze bekijkt een paar kledingstukken en gooit af en toe wat op mijn bed. Na een halfuurtje heeft ze drie verschillende outfits bij elkaar geraapt. Ze is zo goed met mode, kan ik soms nog wat van leren. Ik kijk haar verbaasd aan. 'Hoe verzin je het toch altijd weer?' Ze lacht en haalt haar schouders op. 'Haha, trek eens aan!' Ze duwt me het eerste stapeltje in mijn handen en ik kleed me om.  Ze bekijkt me met één van haar ogen kieskeurig samen geknepen. 'Leuk, maar misschien iets te netjes voor jou stoere boy?' Ik lach. 'Oke, volgende!' Als ik het volgende setje aan heb loop ik een rondje door mijn kamer. 'Jaaa! dit moet je dragen vanavond, staat echt super mooi!' Zegt Kim enthousiast. Ik glimlach. 'Okee.' Dan roept mijn moeder naar boven. 'JULIETTE!' Ik loop naar de gang. 'JA?' 'EET KIM MEE?' Ik kijk kim vragend aan, die inmiddels achter me staat. Ze knikt. 'JA IS GOED!' We lopen weer terug naar mijn kamer. 'Ik zal mijn moeder wel even appen, dat ik hier eet.' 'Ja, is goed.' Dan schiet me te binnen dat ik vanavond zogenaamd bij haar ben. 'Wacht!' Zeg ik snel. Ze kijkt me vragend aan. 'Ik heb dus tegen mijn moeder gezegd dat ik vanavond bij jou ben, want ze laat me echt niet afspreken met een jongen die ik nauwelijks ken.' Het duurt even voordat Kim reageert, zou ze het niet goed vinden? Misschien had ik het plan toch eerder aan haar moeten voorstellen. Dan begint ze te lachen. 'Hahah, slim hoor. Is prima, ik ga vanavond wel even naar Isa en dan zeg ik wel dat ik buiten ergens met je heb afgesproken.' Pff, gelukkig. Wat zou ik ook zonder haar moeten. Kim stuurt een whatsappje naar haar moeder en inmiddels sta ik weer voor de spiegel mezelf te bekijken. Ik veeg wat uitgelopen oogpotlood onder mijn ogen weg. Via de spiegel zie ik dat Kim vanaf mijn bureaustoel mee kijkt. 'Misschien moet je is wat meer make-up dragen dan normaal, vind hij vast super leuk!' Stelt ze voor. 'Hmm, is misschien wel leuk ja, maar hoe wil ik dat gaan doen?' Mijn moeder is nogal streng en accepteert mijn 'stoerdere' gedrag niet, en meer make-up dan een beetje poeder, oogpotlood en mascara wil ze ook echt niet hebben. Alleen van die ongeveer onzichtbare oogschaduw gaat soms nog voor een feestje. Kim zucht. 'Oh ja.. eh, ik weet het niet, maakt ook niet uit! Je bent sowieso prachtig.' Ze drukt een kus op mijn wang. Ik glimlach en ga weer op mijn bed zitten en scroll over mijn Instagram tijdlijn. Maar ehm Juul' begint Kim. Ik kijk vragend op van mijn telefoon. 'Ja?' 'Ik weet nog niet helemaal wat ik er van vind dat je vanavond met die jongen, eh hoe heet ie?' 'Dave' 'Nou die, dat je nu al met hem alleen gaat afspreken. Je kent hem nauwelijks!' Ik voel me beledigd, wat zegt zij nou ineens? 'Wat bedoel je? Ik weet toch dat het geen pedofiel of zo is?' Dan roept mijn moeder van beneden dat het eten klaar is. Ik kijk Kim nog even vragend aan. 'Ja nee laat maar, het is wel goed.' Zegt ze en ze kapt het gesprek af. Dan staat ze op en loopt de trap af. Ik haal mijn schouders op en volg haar.