Tatlı Rüyam

15.BÖLÜM : Eski Mevzular

Yine bir sabah ve her zamanki baş ağrısı. Bu kadar içersen ne beklersin ki Lexi !

Lavaboya gittiğimde aynada asılı bir not vardı. Elime aldığımda Thomas'ın yazısı olduğunu farketmiştim.

Dün geceki sözünü unutmadın değil mi ? Hadi hazırlan bekliyorum aşağıda seni...

Thomas

Hah bir sen eksiktin lanet olsun!

Dışarı çıktığım anda Thomas'ın hiçbir zaman vazgeçmediği 90ların arabası hurda yığını gibi duruyordu. Sanarsın araba çok güzel kasıla kasıla yaslanmış bide.

"Buyrun Lexi hanım. Kahvaltınızı nerede yapmak istersiniz ?"

"Sus ve sadece arabanı sür."

Yol boyunca konuşmamıştık. Mekandan içeri girdiğimizde garson görünümlü adam bize yerimizi gösterdi. Thomas tabiki incelik yapmaktan kaçınır mı hiç ! Tabiki hemen çekti sandalyemi sonra kendisi oturdu.

"Lexi, biliyorum zamanında seni çok kırdım. Değerini bilemedim hiçbir zaman. Senden özür dilemeden arkama bakmadan şöhret basamaklarını tırmandım. Ama seni hiç unutamadım. Meğer sen hayatımın olmazsa olmaz bir parçasıymışsın, bilemedim. Bana bir şans daha ver lütfen. Ben Daniel gibi-"

"Sus, onun adını bir daha ağzına alma."

"Peki tamam. Bana bir şans verecek misin ?"

"Vereceğim ama benden sana karşı bir sevgi veya bir yakınlık bekleme. Seni sadece eski bir dost olarak görüyorum."

"Zamanı var onların da güzelim sen hiç kafanı yorma."

Bak bak gülüşe bak. Bir havalar bir havalar sanarsın Romeo.

Eve geldiğimizde eskisi gibiydik sanki yol boyunca. Güldük, şakalaştık. Her zamanki gibi Thomas zor zamanımda yanımda oldu. Belki tekrar gider o beni değiştiği şöhretine.

"Bu saatten sonra ne şöhret ne de para beni senden ayıramaz artık. Seni çok özlemişim Lexi. Sen hala benim çocukluğumuzdaki çilek kızımsın. Çok severdin çileği küçükken manavlardan kaçırır yerdik seninle. Ah bi dakika gelsene benimle."

"Noldu Thomas ? Thomas dursana !"

"Sadece benimle gel."

Bir manavın önündeydik. Bir sürü çilek vardı. Thomas birini kaptığı gibi tuttu elimden koşmaya başladık.

"Koşsana kızım yakalanacağız şimdi."

"Thomas sen delirdin mi ?"

"Delirdim ne yapacağız ? Hadi yiyelim."

Haftalar sonra ilk defa tebessüm etmiştim. Bir koli çileği bayıla bayıla yedik.

"Ben şiştim artık Thomas yeter."

"Dur bir dakika."

"Ne oldu ?"

"Yanağına çilek bulaşmış."

Thomas yanağımdaki çileği silerken bir anda içim ürperdi. Küçükken de çok yapardı bunu. Ben hep yüzümü gözümü batırırdım, o da hiç bıkmadan usanmadan silerdi. Kaç dakika öyle kaldık hatırlamıyorum bile.

Eve doğru yürümeye başladık. Babam yine kapıda gardiyan gibi yolumu gözlüyordu.

"Kızını söylediğim saatte getirdim Chris amca."

"Oğlum daha gezseydiniz erken gelmişsiniz."

Ne de çabuk eskisi gibi yakın olmuşlar vay anasını benim isteğim bile sorgulanmıyor !

"Yok Chris amca. Daha şirkette işlerim var zaten yeni kozmetik ürününün tanıtımı üzerine uğraşıyorum biliyorsun."

"Sen bilirsin oğlum kolay gelsin."

Haftalarca her gün Thomas la birlikteydik. Hep beni güldürmek için uğraştı, eskiden yaptıklarımızı tekrardan yaşadık. Onunla yeniden çocuk oldum ve çocukluğumuzu özlediğimi farkettim. Daniel da haftalarca aklıma girmemişti.

Thomasla yine bir akşam birlikte yemeğe çıkmıştık. Ama bugün farklı bakıyordu sanki bana. Sanki...

Yine her zamanki yerimize oturduk. Manhattan ayaklarımızın altındaydı. Birden önümüze bir perde indi. Çocukluk fotoğraflarımız geçiyordu arkadan hoş bir gitar sesiyle.

"İnanmıyorum Thomas nereden buldun bu fotoğraflarımızı ! Sana inanmıyorum !"

"Lexi, seni çok seviyorum. Benimle evlenir misin ?"

İşte bunu hiç beklemiyordum. Ne diyecektim ki gel, sende kır beni sonra git mi ? Tamam, son haftalarda onu unutmuş ve gülüyor olabilirim ama Thomas'ı da kıramazdım ki. Off Daniel ne yaptın sen bana !

Daniel'in Ağzından

Artık Lexi'nin yanına dönebilirim. Döndüğümde ilk iş onun hayalindeki evi alıp tekrar karşısına çıkacağım. Elimdeki uçak biletine bakarak gülümsedim. Haftaya Manhattan yolcusuyum. O kadar özledim ki onu onsuz geçen her günüm kabir azabı gibi geldi bana. Bekle sevdiğim, hayallerimizi kurmaya geliyorum. Artık gitmek yok, sadece biz varız.

15.BÖLÜM SONU