Tatlı Rüyam

17.BÖLÜM : Düğün Hazırlıkları

Eveet bir ay sonra evleniyorum. Hem de çocukluk aşkımla. Kim inanır ki buna. Mesela ben inanmazdım. Çocukken hayalini kurduğum adamın şimdi gerçeği olmak ilginç. Keşke Daniel hiç girmeseydi hep Thomas'a sadık kalsaydım. Ne çok severdim onu o çocuk aklımda kocaman hayaller kurardım. Mutluyduk çocukken masumluk vardı. Şimdiyse hayat zor, ömür kısa. Kuşlar uçuyor demeyeceğim merak etmeyin geçtik o yaşları.

Kendi kendime konuşurken neyi farkettim bilin bakalım. Bugün gelinlik bakmaya gidecektik Kira ile. Ohoo saate bak yarım saat sonra buluşacağız ve ben hala ayıcıklı pijamalarımla yatakta mal mal düşüncelere daldım. Kalkışımı görseniz çekirgeye meydan okuyabildiğimi anlayabilirdiniz.

Tam saçımı toplayacaktım ki kapı çaldı. Niye bu kadar dakik bu kız ya. Azıcık geç gelse olmuyor muydu ?

"Gelin kıız ? Gelin kızımız nerelerde bakalım."

"Burdayım gel yukarı." Deli bu kız ya. Gelin kız ne öyle ?

"Eee daha hazır bile değilsin hadi çabuk ol daha gideceğimiz bir sürü yer var. Daha gelinlik bakacağız, mekan ayarlayacağız, ee tabi kına gecesini de planlamamız la-"

"Kira tamam yavaş gel, yavaş yavaş halledeceğiz hepsini."

Biz evden çıkana kadar o hala yapılacaklar listesini sayıyordu. Son kararımız önce gelinlik bakmaktan yana oldu.

Bir dükkana girdik ama dükkan değil Alice Harikalar Diyarı sanki. Her yer bembeyaz ve ışıl ışıl. O kadar güzel duruyordu ki gözlerim doldu. Hemen bakmaya başladık. Beğendiklerimizi ayırdık ve ben hemen kabine girdim denemeye başladım. Tabiki de Kira hiçbirini beğenmedi. Tam elimiz boş çıkıyorduk ki görevlinin biri vitrine bir gelinlik koyarken gözüm onda kalmıştı. Tabiki Kira'nın da öyle. Straplez işlemeli prenses model bir elbiseydi bu.

"Acaba vitrine koyduğunuz daha doğrusu koyacağınız elbiseyi deneyebilir miyiz ?"

"Ama-"

"Teşekkür ederiz." Kira kaptığı gibi bana uzattı ve beni kabine kadar iteledi. Allahım sanki ben değil de o evleniyor !

Kabinden çıktığım gibi herkesin gözü benim üzerimdeydi. Elbise sanki bana özel hazırlanmıştı. Belime tam oturmuştu herşey mükemmeldi. Ben aynada kendime bakarken o kadar dalmışım ki Kira'yı duymamışım bile.

Hemen elbiseyi çıkardım ve aldık. Sıra mekandaydı. Kirayla tek anlaşabildiğimiz konu buydu. O da Manhattan'ın ayaklarınızın altında olabileceği bir yerde olmasını istiyordu ve tabiki de tek bir adres vardı.

Gittiğimiz gibi kapıda karşıladılar bizi. Babam önceden aramış demek ki. Mekanı ayarlamamız hiç zor olmamıştı. Hepsi de tabiki Lexi hanım makinesi olmuş. Ne dersem bir bir not ediyorlardı.

Ee mekan da ayarlandı ama bizim ayarlarımız bozuldu. Az daha yemek yemezsem bayılan gelin olacağım kesin.

Her zamanki kafemizde her zamanki menümüz olan hamburgerimizi yiyorduk tabikide. Ve tam ısıracakken Daniel'ı gördüm. Veya ben öyle sandım bilmiyorum. Artık düşünmemeliydim, çünkü düşündükçe canım yanıyordu.

Hesabı ödeyip kalktığımızda arabanın üzerinde bir not vardı.

Sana yolladığım mektubu atmadıysan oku. Hatırım varsa, lütfen...

Demekki gerçekten onu görmüşüm. Bu kadar ne olabilir ki mektupta ? Saçmaladı işte iyi bir teklifti, kaçıramazdım felan ne olabilirdi ki başka ?

Düğünle alakalı herşeyi ayarladık. Yarın sadece kına gecesi için alışveriş yapacaktık. Eve gittiğim gibi yatağa attım kendimi. Acaba neredeydi ki şimdi o mektup ?

"Lexi hanım ?"

"Buyrun ?"

"Odanızda bir kutu buldum temizlik yaparken. Bunu atmamı mı istersiniz ?"

"Masamın üstüne koyun lütfen. Teşekkürler."

Açmaya korkuyor muydum, yoksa açmaya değmeyeceğini bildiğimden mi önemsemiyordum anlamış değilim. Ama bir şeyler doğru gitmiyor. Cesaretimi topladığım zaman açacaktım. Açmak zorundaydım.

17.BÖLÜM SONU