DEDİKODUCU

~ " Teyzenle tanışmak isterim ." ~

Arkadaşlar geç başladık , erken ayrılacağız ama bu bölüm ile birazcık ara vereceğim. Lütfen yorumlarınızı eksik etmeyin. Kesinlikle seviliyorusunuz. ;)

En son Aysima da yanıma gelip , elimi sıktı ve 'Tebrik ederim. " dedi gayet vurgulu ve 'ben ne yaptığını biliyorum' edasıyla. En başta ne yapacağımı şaşırsam da çok belli ettiğimin farkına vardım ve bende "Asıl ben teşekkür ederim desteklerin için. " dedim özelliklede son kısma vurgu yaparak. Tabi ben öyle deyince bu bir bozuldu bir bozuldu anlatamam.

Hahayt senin sert kız ayakları yesinler ! Kızım senin karşında koskoca laf ustası mahalleli Ayfer duruyor ! Adam olacaksın !!

Şu an içinizden haksız olduğumu düşünenler olabilir. Haklısınız bende sütten çıkmış ak kaşık değilim.

E niye o zaman öyle davranıyorsun ?

Şimdi nedeni şu ki ; evet makale ile oynadım. Üzerinde ufak değişimler yaptım ama bunu Yiğitin gözüne girmek için yapmadım. Böyle bir şey aklımın ucundan dahi geçmedi. O yüzden bu suçlamaları hak ettiğimi düşünmüyorum. En azından bir kısmını. . .

Cık cık cık ...

•

Herkes dağıldıktan sonra bilgisayarımın başına döndüm. Bu sefer bilgisayarı açtığımda -

Has...

Eyvah !

Flash belleğimi evde unuttum. Bittim ben ! Mahvoldum ben ! Hızlıca onu almam gerekiyordu yada makaleyi yeniden oluşturmam gerekiyordu. Yok yok yok mümkün değil saatlerimi alırdı ve benim öğleden önce basıma yollamam lazım ! Ne yapacaktım şimdi ! Tamda işler yolunda giderken. Hayır şimdi hemen yazamaya başlasam olmaz ! Evden gidip alsam bile buraya geldiğimde yetişmeyecekti. Ve nasıl evden gidip alacaktım. Bu düşünceler eşliğinde ağzımdan istemsiz bir 'eyvah!' Sözü çıktı tabi.

Yandan biri 'Bir sorun mu var ?' Diye sordu. Dönüp baktığımda bu kişinin benim yaşlarımda bir çocuk olduğunu gördüm.

Evet bunu hatırlıyordum. Her gün birbirimize günaydın falan diyorduk ve Yiğitin burada samimi olup konuştuğu kişilerden biriydi. "Evet , flashımı evde unuttum. " dedim.

"Tamam dert etme , şimdi sana bir taksi ayarlarız gidip alırsın. " dedi. He ya ! Çok mantıklı. Niye benim aklıma gelmemişti ki bu acaba ?!

He sen zaten anca millete laf sok !

Yav bi dur sende gözünü seveyim Allah için ya !

"Çok teşekkür ederim ...." O sırada azcık öne gelip yaka kartından ismine baktım. "Metin. Teşekkür ederim Allah razı olsun valla benim aklıma gelmemişti. " dedim.
Metin ise güldükten sonra "sorun değil. Hepimiz neredeyse her zaman bu hatayı yaptığımız için bir taksi şirketiyle anlaştık onlar bize yardımcı oluyor. " dedi. Vallahi akıllı bu millet. Hey gidi yurdumun güzel insanı ! Neysem ...

Metin cebinden telefonunu çıkarıp taksi durağını aradı.

"Bir tane taksi Gün gazete ajansına gönderebilir misiniz ?" Dedi ama aldığı cevaptan sonra yüz şekli değişti.

"Ne demek şu an elimizde boş taksi yok ?" Nasıl ellerinde boş taksi yok? E ben ne yapacağım şimdi ?

"Kardeşim biz sizinle niye anlaştık ?" Kardeşim onlar sizinle niye anlaştı ? Taksi lazım taksi!!

"Tamam ya , kapat kapat ! " deyip telefonu kapattı ve suratıma 'şimdi bittin sanırım' bakışıyla bakmaya başladı. "Yani Ayfer , nasıl desem bilemiyorum ki, şimdi. Dur bir bakayım bizim çocuklardan kimin arabası var bir düşünelim ?" Diye düşünmeye başladı. Allahım ya ! Sen yardım et yarabbim ya ! Düşün Ayfer düşün ...