Hoofdstuk 8

405 25 4
                                    

P.o.v. Mike

Ik sta hier gewoon vast genageld aan de grond. Als Eva zich als eerste terug trekt zie ik dat Katelyn huilt. Ik trek haar beschermd naar mij toe en begin liefkozende woordjes te fluisteren. Ze ontspant en ik voel dat ze ijskoud word. Ik trek mezelf geschrokken terug, weerwolven zijn warm niet koud! Eva kijkt mij met een waarschuwende blik aan die ik niet kan negeren. Ik geef en klein knikje en loop samen met Katelyn naar buiten. "Kan ik je vertrouwen? Dat je mij nooit zal afwijzen, dat je nooit vreemd zal gaan?" vraagt Katelyn bang. Ik knik mijn hoofd. "Liefje, je kunt mij vertrouwen!" vertel ik haar gerust.

P.o.v. Eva

Ik houd Mike in de gaten, hij weet niet dat ik kan gedachtenlezen. Katelyn lijkt blij, ze weet alleen niet datzij speciaal is. Ik heb een bijzondere spreuk over haar uitgesproken, ze kan een zeemeermin worden. Ze kan koud worden zodat ze zich kan aanpassen aan de temperatuur. Ze heeft nu prachtige lange bruine haren, ze kunnen fel paars worden. En dat maakt mijn dochter speciaal, ze heeft daar alleen wel drie jaar weerwolf leven voor opgegeven. Ze is nu achttien, ze had een jaar geleden moeten veranderen maar ze veranderd nu oas met haar twintig.

Ik moet het haar snel gaan vertellen.

My Black But Dangerous MateWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu