My Black But Dangerous Mate

Hoofdstuk 5

P.o.v. Mike

Mijn mate. Ze is zo lief! Maar ze is een mens, hoe kan dat eigenlijk? Beide ouders zijn weerwolven. "Alpha Will, kan ik u spreken?" vraag ik voorzichtig. Hij knikt en maakt een gebaar dat ik mee moet komen. We komen in zijn kantoor aan en we gaan zitten.

"Ik ben de mate van Katelyn, maar ze is niet veranderd in een weerwolf." vertel ik hem in een adem. Hij kijkt mij gepeinsd aan. "Ik ben bang dat Eva hier iets mee temaken heeft." vertelt hij geschrokken. Ik knik verward. Wat gaat er nu gebeuren? "Wat moeten we doen?" vraag ik. Hij schud zijn hoofd. "We kunnen niets doen zolang Eva over Katelyn waakt." vertelt hij mij. Ik knik weer.

P.o.v. Eva (mwhahaha)

Zo, de eerste vier jaar was zo ongelooflijk moeilijk. Elke dag was een uitdaging om niet naar beneden te gaan. Elke keer zag ik dat Will zich kapot zat te drinken. Katelyn en Caleb leden eronder dat zag ik. Ze waren bang, voor hun eigen vader! Ik beheers al meer krachten, mijn vacht heeft nog meer zilveren sterren gekregen. Ja ik ben depressief geweest, ik voelde de pijn van Will. Ja ik heb een spreuk over Katelyn uitgesproken. Maar niemand mag weten wat, maar Mike gaat het niet makkelijk krijgen.

P.o.v. Katelyn

Als ik wakker wordt ga ik naar beneden, maar ik ontdek dat ik alleen een heel kort broekje aan heb, met daarop een tanktopje. Ik haal mijn schouders op en loop verder, waarop ik weer bijna van de trap val. Deze keer wordt ik opgevangen door twee sterken armen. Ik draai mijn hoofd en kijk in twee zwarte ogen, lust. "Uhm goedemorgen Mike." zeg ik met een rood hoofd. "Jij hoeft je nergens voor te schamen je bent het knapste meisje dat ik ooit heb gezien." vertelt hij mij.