Forevermore

The Courtship

Chapter Three

"Syndi! Tira!" sigaw sa kanya ni Sarah, ibinato nito sa kanya ang bola ng volley ball. Nagkasayahan lang silang maglarong magkakaibigan, tutal ay vacant naman nila.

Agad naman niya iyong tinira, "Yes!"

"Time out! Pagod na ako!" reklamo ni Riza.

"Oo nga, 2 hours na tayong naglalaro…" sang-ayon ni Janice, "Mag snack muna tayo…"

"I like that!" sabi niya.

"Syndi! Phone mo nagri-ring!" sigaw ni Sarah na pawis na pawis na nakaupo sa isa sa mga bleacher sa gym ng campus nila.

"Okay…" sabi niya at nagmamadaling tinungo ang kanyang bag, sinagot niya iyon "Hello?"

"Sydrelle!"

Kumunot ang noo niya ng marinig ang pamilyar na boses na iyon, "What do you want?"

"I miss you…"

"Pwede ba huwag mo akong istorbuhin ngayon?" mataray na sabi niya.

"Ah, narito ako sa campus niyo…"

Muntik na siyang matapilok sa sinabi nito, "What!?"

"You heard me; I think its campus cafeteria …"

"What are you doing here?" tanong niya rito, hindi ito pwedeng makita ng mga kaibigan niya. Lalo na si Sarah.

"I want to see you…"

"Lorence!" naiinis na sabi niya. Araw araw na lang siya nitong iniinis, kung hindi ito dadalaw, tatawag o magtetext.

Kinikilig ka naman…

Oo, aaminin niya na sa kaloob-looban ay may nadarama siyang tuwa at kilig. Pero hindi siya sanay na may istorbo sa buhay niya, at lalaki pa.

"Si Lorence? Sweet naman niya…" kinikilig na sabi ni Sarah at lumapit sa kanya.

"Hep!" iniharang niya ang kamay rito.

"Lorence? Boyfriend mo, Sydrelle?" tanong ni Janice.

"Busy ka?" tanong ng binata sa kanya.

"Yes, I am busy!"

"Ako na lang ang pupunta diyan, where are you?"

"No!" sigaw niya na ikinagulat ng mga kaibigan niya, hindi ito maaaring pumunta kung nasaan man siya.

"Ang lakas 'nun, ah! May sunog lang 'te…"

"Why not?"

"Just go home, Lorence. Wala kang mapapala sa akin!" mahinang sabi niya at lumayo sa mga kaibigan.

"Give me a valid reason? Wala ka namang boyfriend…"

"It's nothing to do with you…"

"Ofcourse, because we're destined to each other…" malambing na sabi nito sa kabilang linya, lihim siyang kinilig rito.

"Ano ba!"

"Hindi ako aalis rito hanggang hindi kita nakikita…"

Frustrated na siya. "Please naman, oh!"

"I just want to see you…"

"Okay, but in one condition!"

"What?" tanong nito, nahimigan niya ang excitement sa boses nito.

"I go there to buy my food with my friends, pretend that you don’t know me. Understand?"

"Why? You can introduce me---"