Hep yarım yaşadık biz bu hayatta. Bir tarafımızı tamamlamaya çalışırken hep bir yerlerden eksilttik.
Aşk, insanı hep yarım bıraktı. Ne kadar mutlu ettiyse kat kat fazlasını üzerek aldı elimizden. Kimi sevdiysek aşk dedik, kimin dudaklarından "seni seviyorum" duysak aşk sandık, bağlandık. Bağlandıkça umutlarımız, yaşanılacaklarımız, hayallerimiz arttı. Ve hayat hepsini elimizden yavaş yavaş, acıta acıta aldı. Yarım kaldı hayallerimiz, umutlarımız.
Daha kaç defa yarım bırakılır insan. Daha kaç yarım hatırayı tamamlamak için çabalar insan. Hepsi birer muamma.
