Sürpriz soru

102 20 5
                                    

Onunla baloyamı gitmek?Neden ben,neden Ece diyil?Hani o sürtüklerden,havalı kızlardan hoşlanırdı?Neden şimdi ben?Hiç kimse istemezken neden?

Neyse...ya Neden düşünüyordum ki? Ben onun neyiydim?Sadece bir soru sormuştu.Onunla gidermiydim?

 "Düşünürüm" demek isterken birden kendimin de haberi olmadan "Ece yokmu?Onunla neden gitmiyorsun" kelimesi ağzımdan çıkdı.

-"Haa sen bilmiyorsun.Biz bir kaç gün önce kavga ettik.Aslında onu yanlış tanımışım.Sade bir kız sanıyordum."dedi

-"Tamam" dedim akşam saat yedi gibi buluşuruz

-"Tamam.Buluşuruz"

Bunu deyip uzaklaştı.Tam bu sırada Damla geldi.Yine imalı-imalı konuştu:

-Birileri fazla yaklaşmış gibi.Söyle bakalım ne diyordu?

-Hiçbirşey.

-Ben adamı gözünden anlarım.

-Öylemi canım ne anladın o zaman?

-Sana açılmış gibi.

-Hastamısın kızım?.Sadece...

-Sadece ne?

-Benimle baloya gitmek istediğini söyledi.

-oooooooo Olaylar,olaylar

-Tamam.Yeter artık.

-Tamam.Tamam.

Eve geldim hala ne giyeceğimi bilmiyordum.Birden balo kiyafetleri satılan mağazanı hatırladım.Tabii ya oraya gidebilerdim.

Nihayet oraya geldim.Ama bir kiyafet beyenemedim.Hepsi çok süslüydü.Taşlı,iddialı,havalı,kırmızı,süslü...

Bir dakika o da ne?Çok güzel.Evet,evet çok güzel.Bir melek kostümü.Ama bu çok güzeldi.Bembeyaz.

-Pardon bunu ala bilirmiyim?

-Tabii ki.

Kostümümü alıp eve döndüm.Çok güzel görünüyordum.Masum...

Acaba o ne giyecektiki?Neyse neden merak ediyoru ki?Sadece arkadaş olarak teklifini kabul etmiştim.

Akşam yedinin yarısı gibi hazırdım.Onu bekliyordum.İşte geldim.Simsiyah giymişti.Ben Melek,o Şeytan.Zıt şetler bir-birine.

-"Hoşbuldun"dedim

-"Hoşbuldum"vayyyyyyyyy çok güzel olmuşsun.

Sen de çok etkileyici

-Aslında ben buyum. Karanlık!

-Ben de buyum.Sadelik ve masumluk!

Neyse parti salonuna çatdık.Etraf süslü ve kalabalıktı.Qaliba ikimizde sesden hoşlanmıyorduk.Damlayı  sevgilisiyle(kendince) gördüm.El sallayıp bize taraf geldi.Damla prenses, sevgilisi Can prens olmuştu.Doğrusunu söylersem çok güzel çiftlerdi.

Damla bize yakınlaştı.Yaaaaa ama siz çok tatlısınız.Çok yakışmışsınız.

Kimizde kızardık.Böyle konuşmasından hoşlanmadık.Yaklaşıp kulağıma fısıldadı:

-"Bu gece açılacam"

Nihayet........ Duygu sümürüsünden kurtulacaktım.En sevdiyim şarkını"Bana ellerini ver"i çaldılar.Edis bana yakınlaşıp:

-"Bana ellerini verirmisin"dedi

-"Olur"dedim

Şarkının sonuna gibi dans ettik.Aslında gerçektten güzel olmuştuk.Bir-birimizi tamamlaya bilirdik.Ben onun beyaz yanı,o benim siyah yanım ola bilerdi.Ama hepsi hayaldi.Banimle neden geldiğini hala anlamış diyilim.Belki de sonralar benimle alay edecekti.Ama ona inanmak istiyordum.Kalbime her ne kadar"yok"desem de,kırılacaksın,aşk yok,seni üzecekler desem de,beni anlamak istemiyordu.Bazan kalp akıldan öne geçer derler ya,qaliba benimki öyle bir durumdu.

-"Sessiz ortama çıkalım mı"diye sordu.

-"Olur"dedim.

Balkona çıktık.Elimden tutup bana yaklaştı.Kalp atışlarım hızlandı.Birden yavaşca kulağıma fısıldadı:

-"Benim kim olduğumu hatırladım mı"?

Çocukluk HayalimHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin