Çocukluk Hayalim

Evet kıskanıyorum

Doğunun ağzından

Yarın onunla birlikde benim eve geçecektik sonra ben kiyafet baktıktan sonra okula geçecektik.Okula onunla kol-kola girecektim.Edis çok kızacaktı.Eee zaten ben de bunu istiyorum.Ama önce Hayal hanımın kalbini çalmak lazım.Onun bana güvenmesi lazım.Yarın sabah ona kahvaltı hazırlayacam.Kızlar bayılır böyle şeye.

Hayalin ağzından

Odama geldim.Bugün üst-üste çok olay olmuştu.Önce Ecenin söyledikleri,sonra Doğunun beni kurtarması ve Edisin evime gelip Doğuyla beni o durumda görmesi.Düşünmem gerkiyordu.Sanırım Doğu düşündüyüm kadar kötü biri deyildi.Beni o kurtarmıştı.Ama Edis... bana neden öyle baktıki?

Acımış gibi.Beklemediği bir hareket görmü gibi.Kırılmış gibi.Beni neden bu kadar önemsiyordu?Evime kadar geliyordu.Ben neden ona bu kadar bağlıydım.Onun masmavi gözleri çok şey diyiyordu.Ama ben anlamıyırdum işte.Çok uğraşsamda başarmıyırdum.Ama nese var o gözlerde...

Doğunun ağzından

Yarın erken kalktım.Mutfaka indim.Bulduğum malzemelerle sade ama güzel bir kalhavaltı ortamı hazırladım.Sonra yukarı çıkıp Hayalin oyandırdım.

-"Hayal kalk artık bak okula geç kalacağız.Hadi"

-"Öffff ya tamam."

Ben kaldığım misafir odasına gidip Hayalin dün akşam temizlediyi gömleğimi giydim.Mutfaka indiyimde Hayal hale yoktu.Tekrar odasına çıktım.

-"Hayal hani geliyordum?"

-"Tamam beş dakika daha"

-"Hayır olmaz okula geç kalcaz.Hem bana gitmeliyik.Sana bir sürprizimde var"

Sürpriz sözünü duyunca yataktan sıçradı.

-"Ne..... sürprizmi?Ama ne?"

-"Eeeeeee canım sörpriz söylenmez.Çabuk ola seni bekliyorum"

On beş dakika sonra Hayal hazırdı.Sofrayı görünce ağzı açıla kaldı.

-"Ama sen bunların yerini nerden buldun?"

-"Eeee yılların tecrübesi"

-"Salak.Yani bnu tüm evinde kaldıkların için yapıyorsun."

-"Hayır!Sana özel!"

-"Tamam o zaman olur."

Güzel bir kahvaltı yaptıktan sonra evi tekrar kontröl edip çıktık.Babamın bana hediyye aldığı arabaya binip benim eve gittik.Eve girince:

-"Vayyyy çok güzel evin varmış."dedi

-"Teşekkür ederim."

Ben odama çıkıp üstümü değiştirdim.Bu zama Hayal hiç çekinmemesini,odaları gezmesini,bahçeye çıkmasını söyledim.Ben geri dönünce:

-"Evin çok geniş yalnızmı yaşıyorsun?"dedi

-"Evet annemle babam yurtdışında.Her gün konuşuyoruz,ama işleri orda diye geri dönemiyorlar.Zaten ben de okula bitirip Almanyaya gidecem.Annemle beraber kalacam.Universiteyi orda okumayı düşünüyorum.Burda onları çok özledim."

-"Ben de onu çok özledim,ama bir daha göremeyeceğimi çok iyi biliyorum."

-"Neden?"

-"Annem beş yıl önce vefat etti."

-"Çok üzüldüm.Peki ya baban?"

-"Babamla yaşamıyorum,ama onu özlemiyorum da .Ona nefret ediyorum."