15.BÖLÜM

40 4 9
                                    

Evet uzun bi aradan sonra tekrar PHEN! Aslında belki vote artar diye yazmıyordum ama değişen pek bişey olmadı... Sizden tek ricam vıte vermeniz. Bide iyi kötü hikayeme yorum yapmanız. Tabi saygı çerçevesi içinde :-D. Neyse sizi zorlayamam.. Gecikmemeye çalışıcam.

Bölüm
buzdanmadam ' a ithafen yazılmıştır.

******************************

Eve gelince direk mutfağa yöneldim. Ben tıkınırken Tuana gelip:

- Ya kırılıyom artık ha!

Ben ona noldu der gibi bakınca:

- Hiç yanıma gelmiyonuz.

Ona boş gözlerle bakıp ağzımdakinin bitmesini bekledim. Yuttuktan sonra:

- Ulan gerizekalı! Sen sınıftan çıkıyon mu? Asosyal emo tipler gibi takılıyon!

Gözlerini kısırak karşılık vermişti. Bende omuz silkip tıkınmama devam ettim. Berivan:

- Ne yiyon lan?

Ona elimde tabakla dönünce:

- Unlu kurabiye... Oha ne zaman aldınız lan?

Bilmiyorum anlamında dudağımı büzüp:

- Valla bende bilmiyorum... dolapta buldum yemeye başladım.

Kafasını iki yana sallarken Tuana içeri girdi. Elimdeki kurabiyeleri görünce gözlerini kocaman açıp:

- Ulan benim aldığım kurabiyeler... Zıkkım ye... Bak hala yiyo! Bırak lan!

Tabağı arkama saklayıp:

- Mal sabahtan beri yiyom yeni mi fark ettin?

- Ne biliyim lan ben arkanı dönmüş yiyon!

Omzumu silkmekle yetindim. Kaşlarını çatıp söylene söylene salona gitti. Berivan kendine kola doldurup salona geçti. Bende bütün kurabiyeleri bitirip onların yanına geçtim. Tuana elinde telefonuyla ilgileniryordu. Arada televizyona bakıyordu. Berivan Aşk Yeniden'in tekrarını izliyordu. Bende kendimi tekli koltuğa atıp boş boş etrafa bakındım. Ulan canım çok sıkılıyo. Oflayıp koltukta şekikden şekile girdim. Tuana bana dönüp:

- Napıyon lan gerizekalı?

- Canım sıkılıyo!

- Ne yapayım? Göbek mi atayım?

- Olabilir...

- Siktir lan!

diyip kumandayı aldı ve kanalı değiştirdi. Berivan'a döndüm. Kaşlarını çatmış biriyle yazışıyordu. Şöyle bi baktığımda bundan iki dakika önce Tuana telefonla, Berivan televizyonla ilgileniyordu. Şimdi tam tersi... Düşündürücü... Allah'ım can sıkıntısından ne düşüneceğimi bilmiyorum. Of! Kalkıp Berivan'ın yanına oturdum. Hala kaşları çatmış olduğunu fark edince telefonuna baktım. Kimle konuşuyo diye ama kimse ÖCÜ diye kaydetmiş. Yazılara baktım.

Öcü: Neden herşeye kıl oluyon?

Berivan: Bilmem.. doğamda var herhalde.. en çok da sana gıcık oluyorum GEBER!

Öcü: Buda benim farkım..

Betivan: GEBER!

diyip whatsApp'ı kapattı. Ben bakışlarımı Berivan'a yöneltirken:

- Meriç. Sinir etti lan beni!

- Naptı?

- Abuk sabuk şeyler yazdı işte gördün..

DENGESİZLERHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin