9. Bölüm

13.4K 654 16
                                    

Soner avcu- yalnızlıklar

Şarkı bölüme uygunmu bilmiyorum ama duygulu bir şarkıyla okuyabilirsiniz

&*******&

1 hafta sonra

Bu gün kararlıydım demir e kanser olduğumu söylicektim... Am nasıl söylicektim o sorun. Neyseki bu gün okul yoktu... Eger geç öğrenirse bana kızar! Adım gibi eminim şimdi öğrenmesi daha iyi

Koltuktan kalkıp mutfağa geçtim ve kahvaltıyı hazırlayıp demir i çağırdım birlikte masaya oturduk

"Eeee bu gün napıyoruz?" dedi

"Bilmem" dedim

"Evdeyiz yani?" dedi

"Sen bilirsinn" dedim

"Peki o zmn sana bir haberim var" dedi

"Dinliyorum!" dedim

"Akşam arkadaşımın evde bir partisi var ona gidelim" dedi

"Geç dönmeyelim ama!" dedim

"Tmm!" dedi derin bir nefes aldım... Yemekten sonra sofrayı topladım ve kendimi koltuğa attıM demir arkadaşlarıyla buluşmak için çıkmıştı... Offf allahım offf!! Kalktım ve üstümü değiştirip sahilin oraya gittim ve kayalıklardan birine oturdum temiz hava iyi gelecektii...

&*********&

"Hadi deniz!!" diye bağırdı demir son kez aynada kendime bakıp aşağı indim

"Hadi kızım ya!" dedi sızlanarak

"Tamam hadi gidelim!" dedim demir in arabasına binip yola çıktık... Yaklaşık 20 dakika sonra iki katlı dublex her yeri ışıldayan lambalarla dolu bir eve geldik arabadan inip eve girdik... Bizi beyaz tenli kahverengi saçlı bir çocuk karşıladı... Çocuk elini uzattığında elini tutup sıktım... İçeri girdiğimde kulaklarımı yüksek müzik doldurdu evin salonuna geçtim içerisi içti, sigara kokuyordu allah kahretsin! İlaçlarımı almadm doktorum böyle yerlerde bulunmamamı söylemişti ama... Boş koltuklardan birine oturdum demir ise arakadaşlarıyla selamlasıyordu... Bu akşam benim için çok zor geçecek

**************

Demir'e geç olduğu için kalkmayı istedim o da ısrar etmedi... Sahilin oraya gidip hava almak istediğimi söyledim beni kırmadı sahilin oraya gidip bir banka oturduk

"Demir sana birşey söylemem gerek!" dedim derin nefes alıp

"Dinliyorum?" dedi merakla bana dönerek

"Bak ilk önce sakin olman gerek!" dedim

"Sakinim" dedi yine derin bir nefes aldım

"Demir ben..." dedim ama devamını getirmedim

"Evet sen?" dedi söylicektim biraz daha dikleştim

"Demir ben kanserim!" birden söylemiştim

"Ne?" dedi afallamış bir şekilde

"Akciğer kanseriyim!' dedim

"Deniz şaka dimi?" dedi

"Değil gerçek!" dedim

"Ama nasl olur" dedi

"Sigara, alkol, sinir!" dedim... Yüzüne baktığımda gözlerinin kızardiğını gördüm

"Peki tedavi!" dedi

"Her hafta gidiyorum ama...değişen birşey yok!" dedim ve gözümden bir damla yaş aktı

"Yanii sen ölecekmisin?" dedi

"Bilmiyorum ama yaşayabilme oranım % 56" dedim... Demir göz yaşlarını silip bana baktı

"Sen güçlüsün bizi bırakmazsın" dedi umutlanarak

"Güçlü olsam bile yapacağım birşey yok!" dedim

"Ölme! Beni, bizi bırakıp gitmee nolursun" dedi demir

"Eğer ben ölürse-" demeden lafımı böldü

"Öyle birşey olmicak!" dedi kendini avutarak

"Demir anla yaşama şansım az!" dedim

"Hayır ölemezsin!" dedi

"Eğer ben ölürsem" dedim ve devam ettim

"Oturduğum evde sen oturacaksın!" dedim

"Yapamam sen ölürsen ben o evde kalamam dayanamam çünkü" dedi.

"O zmn o evi sakın satmaa... Mutlu olacak ve kendine yuva kuracaksın söz ver bana!" dedim ama sustu

"Söz ver!" sessizce bağırdım

"Söz!" dedi zorlukla derin bir nefes aldm ve ayağa kalktım

"Hadi gidelim" dedim ve arabay bindim demir arabaya binip arabayı çalıştırdı ve eve sürdü...

Eve vardiğimızda salona geçtim

"Bundan sonra sana çok dikkat edecem!" dedi tebessüm etti

"Sen önce kendini düşün!" dedim

"Ben yeterince kendimi düşündm sıra sende" dedi

"İyi geceler" dedim ve odama çıkıp üstümü değiştirdim banyoya girip aynada kendime baktım

Belki ölecektim veya kesin ölecektim. Ama benim az da olsa bir umudum var. Eğer o umudumu da kaybedersem ellerimde hiç bir şey kalmaz... Banyodan çıkıp yatağa girdim kafamı yastığa koyup uyumaya çalıştım

********

Kitabımı okuyan herkese çok teşekkür ediyorum vote ve yorumlarınızı bekliyorum :)

Kötü Kız  (Tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin