Kötü Kız (Tamamlandı)

59. Bölüm

1 hafta sonra

Herşey normaldi. Belkide değildi. Bilmiyorum, aslında kafam karışık. Derin bir nefes alıp ayağa kalktım. Yine evde bu dört duvar arasında yalnızdım. Batuyu arasam iyi olacaktı. Telefonu elime alıp batuyu aradım . 3. çalışta açabilmişti.

" alo?" dedi yarı uykulu sesiyle

"Batu herkesi toplayıp biyerlere mi gitsek?" dedim sıkıntıyla

"olur ben bizimkileri ararım" dedi ve telefonu kapattı . bende odama çıkkıp üstümü değiştirdim

*******************

Sonunda alış-veriş merkezine varmıştık. ilk önce mağazaları gezdik. Sonra ise bir kafede oturmaya karar verdik. Garsonlar bizim için iki masayı birleştirmişti. Sağolsun batu efendi üç kişilik yer kaplıyordu.

"Eeee?" dedi arda. Suratına bile bakmıyordum. Hatta onla tek kelime bile etmiyordum.

"ne eee?" diye sordu batu

"sıkıldım" dedi arda oflayarak. O sırada telefonum çaldı. Elime alıp arayan numaraya baktım tanıdık değildi. Telefonu açıp kulağıma götürdü

"Alo?" Dedim

"Deniz ben efe. Konuşmamız lazım. Çok önemli. Lütfen!" Dedi yalvarırcasına

"Nerdesin?" Dedim

"Sahilde bekliyorum" dedi ve kapattı. Ayağa kalktım... bizimkiler ufak bir işim olduğunu söyleyip çıktım

**********$********

Sahile vardığımda ordaydı. Bir bankta oyuruyordu. Yanına gidip oturduğumda bana baktı. Ben ise denize bakıyordum, o mükemmel şu sesini dinliyordum. Ne o ne ben konuşuyorduk.

"Görüyormusun?" Dedim sessizliği bozarak.

"Neyi?" Dedi

"Denizi" dedim. Güldü

"Biliyormusun? O hiç birşeyi umursamaz bildiğini yapar" dedim tebessüm ederek

"Senin gibi" dedi ve vücuduyla birlikte bana döndü

"Yeniden dost olabilirmiyiz?" Dedi

"Olamayız" dedim ve ayağa kalktım

"Ben yıkıldım, döküldüm, parçalandım yapamam. Sana mutluluklar dilerim, eski dostum " arkamı dönüp ordan uzaklaştım.

İnsanlar böyleydi, yüzsüzler. Yıktıkları bedeni tekrar birleştirmeye çalışırlar. Ama bilmezlerki o asla birleşemez. Iyiki poyraz yanımda. Onu gerçekten seviyorum. Onda gerçek sevgiyi görüyorum, umarım hiç ayrılmayız. Onu nefes bile almadan yine severim

Aslında beyin ve kalp ayrı çalışır. İkiside hata yapar, ama asla vazgeçmezler. Nerden nereye geldik. Bende hata yaptım hemde en büyük hatalarımdan birini.

Kaybedecek birşeyimiz yok. Sadece yaşamalıyız doya doya. Çünkü hayat geç kalmayı affetmiyor. Zaman dar. Hayat kısa. Sevdiklerimiz için bir kere hayata şans vermeliyiz. Çünkü, kaybedenler geri gelmiyor. Getirilemiyor. Sizde hayatı yaşayın benim gibi hayatınızı boka çevirecek hatalar yapmayın...

**********

Arkadaşlar çok çok ama çok Üzgünüm ancak bölüm yayınlayabildim. Telefonum hala yapılmadı galiba yeni bir telefon almam gerekecektir. Bende nerden bulursam yazıyorum. Umarım yeni bölümü kısa zamanda yayımlayabilirim. Sizi seviyorum

Öpüldünüz :*