Kötü Kız (Tamamlandı)

43. Bölüm

Sabah terler içinde uyandım. Kabus... Annem... Poyraz... Off. Derin nefes almaya çalıstım. Ama olmuyor. Poyrazda yoktu. Hızla mutfağa inip ilaçlarımı armaya başladm. Ama o sırada tezgahın üstündeki bardağa kolum çarpı. Ve bardak yere düşerek kırlıldı. Mutfağa hızla dalan bizimkilere baktım.

"Deniz iyimisin?!" dedi poyraz yanıma gelirken

"B-bana ilaçlarımı v...versene!" dedim ardaya. arda bir bardağa su doldurdu ve ilaçlarımı getirdi. İlaçları içtikten sonra.daha iyi olmuştum.

"Ne oldu gene?!" dedi pooyraz

"Kabus gördüm. A-annem!" dedim zorlukla. Kırılan cam parçalarını topladıktan sonra solana geçtik. O an annemin rüyamdaki söylediği sözler beynimde yankılandı.

Sen baban gibisin. Ama ben sana kızmıyorum anneciğim

Gerçekten de onun gibiydim. O adi adam gibi

Herkesin sana ihtiyacı varken. Onların kalplerini kırma güzel kızım

Ben insanların kalplerinimi kırıyordum? O kadarmı kötüydüm?

"Dimi deniz?!" ardanın sesiyel düşüncelerimden ayrıldım

"Hı?!" dedim ne olduğunu anlamaya çalışırken

"Yoğurt diyom çok faydalıymış!" dedi arda dalga geçerek

"Hıı öyle!" dedim

"Kafa gitmiş bebeğim!" dedi kaan

"Bi susun ya allah aşkına oruspu karılar gibi konuşuyonuz!" dedim telefonla oynarken... Kahvaltımızı yapmıstık. Kitap okuyabilirdim.

"Geliyom ben!" dedim odama çıktım. Sherlock Holmes un esrarengiz konak kitabını aldm. Benim gözlüklerim nerde? Evet kitap okurken gözlük veya lensler olur ya! Mercek gibi onlardan takmam lazım yoksa gözlerim kızarıp şisiyordu. Sonunda gözlükleri bulduğumda gözüme taktım. Ayy! Aynı inek öğrencilere benzedim. Yani. Ama yine çok tatlıydım. Kare siyah çerçeveli gözlükler saçımı iki kulak yapsam tam inek öğrenciydim!. Umursamadan aşağı indim. Salona girdiğimde arda ve kaan gülmeye başladılar

"Ayyy! Deniz çok tatlı olmuşsun!" dedi ece.

"Saol!" dedim gülümseyerek

"Aynı inek öğrenci gibisin yeminlen!" dedi arda... Terliği ona fırlattı... Ve tam 12 den vurdum!!

"Gidin birşeyler yapın gözüme gözükmeyin!" dedim

Poyrazın yanına gittim. Dizine başımı koyup uzandım. Salonda poyraz ve ben vardık. Diğerleri mutfaktaydı.

"Çok tatlı olmuşsun!" dedi poyraz yanağımı öpüp

"Hadi ya!" dedim

"Yani seni şuan yiyebilirim!" dedi

"Allah korusun!" dedim. Kitabı okumaya baslarken

"Bana kızgınmısın?!" dedi derin bir nefes aldım.

"Biraz. Ama haklıyım. Yani yanlış anlayıp. Öyle çekip gitmen. Hakan benim kardeşim, abim, dostum, gibi yani onu ağlarken görmek canımı yakıyor. Sadece o değil kim olursa olsun. Ben annemi hiç tanıyamadım. Yani... Bazen sizleri şanslı hissediyorum. Sonuçta sizi seven anneniz var. Bu süreç boyunca hakan ve sizler bana onun yokluğunu hissettirmediniz. Benim tek istediğim hiçbirinizin üzülmemesi!" dedim sol gözümden bir damla yaş düşerken. Poyraz baş parmagıyla gö, yaşımı sildi

"Şşşt... Sakın üzülme. Sen benim küçük meleğimsin. Sana zarar gelmesini asla istemem!" dedi. Kendimi toparladm...

*****†*****

"Ulan varya aşk dünyanın. En güzel şeyi!" dedi arda

"Aynen!" dedi ece. Biz bu konuya nerden gelmiştik haberimiz yoktu.

"Off!" dedim doğrularak.

"Ne oldu?!" dedi poyraz

"Kapatın şu konuyu!" dedim

"Neden?!" dedi umut

"Çok sıkıcısınız!" dedim.

"Sank sen çok eğlencelisin!" dedi arda

"Bakın şimdi size bir espiri yapçam!" dedi kaan. Elindeki kağıta birşeyler yazıp bize gösterdi. Kağıtın üstünde ateş yazıyordu. Kaan kağıtı yere düşürdü

"Naptın yani?!" dedim

"Ateşim düştü!" diyip gülmeye başladı.

"Gerizekalı!" dedim o anda kapı çaldı.

"Bn bakarm!" dedim ve kapıya yöneldim. Kapıyı açtığımda gördüğüm kişiyle donup kaldım...