Kötü Kız (Tamamlandı)

39. Bölüm

Sabah kalktım. Ilık suyla duş aldıktan sonra bornozun altından sadece bir kilot giydim. Bornozun iplerini önümde bağladm ve ıslak olan saçımı havluyla sarıp aşağı indim. Evden kimse yoktu zaten o yüzden.rahattım.

Kahvaltıyı hazırladım. Tam oturacağım sırada kapı çaldı. Kimki bu saatte? Kapıya gittim.

"Kimsin?!" dedim

"Benim!" dedi poyraz. Bidakka bornoz. Ben. Kapıdaki poyraz.

"Yanında baska biri varmı?!" dedim

"Yok!" dedi. Gidip üstümümü giyinsem? Yoksa kapıyımı açsam?... Ben be zaman böyle bir insana dönüştüm? Allah aşkına ne kadar çok soru soruyom!

"Kızım açsana şu kapıyı!" dedi poyraz sinirle. Onu daha fazla sinirlendirmemek için kapıyı açtım

"Ne var sabahın köründe?!" dedim

+ insan bir 'günaydın aşkım' der

Of iç ses bi sus.

Poyraz beni süzdü. Bende ona 'ne var?' anlamında kafamı salladım

"Ne bu halin?!" dedi sinirle

"Ya banyo yaptım o anda kapı çalınca... Şey oldu!" dedim

"Sen beni katilmi edecen?... Geç içeri!" dedi kolumdan tuttu.

"Ya canım yanıyor poyraz!" dedim. Kesin morarmıştı

"Birdaha bu şekilde evde dolaşma!" dedi sinirle

"Ya bırak!" diye bağırdım. Hızla kolumu bıraktı. Koluma baktım tamda abimin yüzünden dikiş atılan yer. Poyraza baktım. Gözlerimin dolduğu an hızla odama çıktım. Üstümü giyinip. Çatı katındaki o nalet! Odaya çıktım. Odaya girip kapıyı kapattım ve duvara yaslanıp yere oturdum. Sessizce ağlamaya başladm

Ne olursa olsun canım yanmıştı. Ben eskiyi unutmak isterken onlar.bana.daha çok hatırlatıyorlardı. En nefret ettiğim şey ise, birinin beni ağlarken görmesi. O yüzden bu odaya çıktım. Eskiyi hatırlayarak canım yansın istedim ki herşeyi bir saniyede olsa unutim.

Kapı tıklandığında. Göz yaşlarımı hızla sildim.

"Gel!" diye bağırdım. İçeri poyraz girmişti. Yanıma gelip çöktü

"Özür dilerim!" dedi

"Birşey olmadı zaten!" dedim gözlerim aşağa bakarken. Ağladığımi bilmesini istemiyordum. Çenemden tutup kafamı kaldırdı

"Ağlamışsın ama!" dedi. Omuz silktim ve ayağa kalktım

"Yok ya şey oldu...!" dedim cümle bile kuramıyorum.

"Ne oldu?!" dedi gülerken

"Hiç!" dedim kapıdan çıkacağım anda yine! Kolumu tuttu. Ama bu sefer sıkmıyordu. Kazağın kolunu sıyırdı ve morardığı yeri öptü. Bakışları bir bana birde dikiş atılan yere bakıyordu

"Ne oldu buraya?!" diye sordu

"Şey... Ben k-küçükken düşmüşüm ondan!" dedim yalan söyleyerek.

"İnanmadım ama...hadi bakalım!" dedi aşağı inip kahvaltı yaptık. Sonra.ise televizyon izlemek için salonna gidip koltuğa oturduk.

************

Film in ortalarında kapı çaldı. Kalktım ve kapıyı açtım... Bizimkiler gelmişti.

"Naber bebeğim?!" dedi kaan
"İyi sen!" dedim

"İyi şimdi sen o kucağını aç bakim!" dedi elimi kaldırıp kucak açtım. Kucak açtım ne lan? Off

Kaan elindeki kutuyu kucağıma koydu... Lokummu almıştı?