Yalnız #VYM_2016

2. bölüm: Filistin'den Türkiye'ye

~Amer:)

Ben doğduğum topraklarda zulüm ve işkenceden başka bir sey görmemiş bir çocuğum. Hayatım, genel olarak yarına çıkabilmenin hesabını yapmakla geçmişti. Sadece ben değil, bütün Filistin halki...

Küçüklüğümden beri hayalimde hep bir çiftliğim vardı. Fakat ne yazıkki tepesine düşen bir bombayla herşey son buluyordu. Hayallerim ,rüyalarım bir cehennemin içinde küllere dönüşüyordu.

Fakat Türkiye'de Tıp Fakültesini kazanmam hayatımın dönüm noktasıydı sanırım. Filistin benim ülkemdi ama aynı zamanda cehennemdi. Orası Dünya en cok savaş olan yerdi. Ehh benimde başımdan 3 tane savaş gecmişti.

Biz ölmekten korkmuyorduk. Tek korkumuz ailemizi kaybetmenin vereceği o yalnızlık duygusuydu. Bu yüzden tepemize bomba yağdırdıkları zaman bütün aile bi odada uyurduk ki öleceksek hep beraber ölelim diye.

Her neyse Türkiye benim gibi hayatında hiçbir sey yapamaış biri için tam bir fırsattı. Fakat Türkiye'ye geldiğim sene Filistin'de sınırlar kapatıldı. Ve ben hep o sınırların açılacaği ,ailemin yüzünü görecegim hayaliyle tam 4 yıl bekledim.

4 yıl...

Seneler geçiyordu ama sınırlar açılmıyordu. Ailemi 4 yıldır görememenin acısını herkesten saklamaya çalıştim. Görenler benim ne kadar vurdumduymaz olduğumu düşünüyordur büyük ihtimalle. Fakat yüzümdeki hüznü sadece dikkatli bakanlar görebilirdi...

O hüznüde sadece bir kişi gormustu. Beni bu yalnizlik kuyusundan çekip çıkaran Melis.. Ayni sınıfta olduğum kız arkadaşım. Dünya'da ki en samimiyet dolu kızdı bana göre. Onun gibi içten gülen başka bir kız daha tanimamistim. Ben Filistindeyken hiç kız arkadaşim olmamıştı. Sanırım bunun için fırsatımda olmamıştı:)

Türkiye'ye geldiğimde bu konuda cekimserdim. Kızlarla iletişim kurmakta zorlandim. Ama onun bir sıcak gülüşü benim sert duruşumu yerle bir etmişti. Beni etkisi altina almısti. Duygularım artik çok yoğundu.

Onu sevdiğimi ona söylediğimde , "bende seni" diyerek o sevimli gülüsüyle karşılık vermişti. O benim ailem olmustu artık. Onsuz duramıyordum. Günümüzün yaklaşık 15 saati birlikte geciyordu.

...Ve ilk kez onu öpmüştüm. O benim ilk kızımdı.

Onunla asla ayrılamayacağımı düşünürken düşündüğüm başıma gelmişti iste. Çok baglandigim biriyle böyle istemeyerek ayrilmıştık.

Melis'ten sonra icimde sadece intikam hisleri alevleniyordu. Başka hicbirsey düşünemiyordum. Sanırım onu unutnak için bir 10 kızla falan daha sevgili oldum. Ama hepsiyle ilişkim bir haftadan uzun sürmedi. Hicbirine Melis'e bağladığım gibi bağlanamadım. Yalnizlığımın ve ayriligimin acisini hicbir kiz dindiremedi.

İşte yine gece yarisi saatleri. Ankara'nın tercümanlık yaptığım bir otelinin barındayım. Yeni bir kızla tanışıp onu da ağıma dusurdum. Sahi ne zamandan beri bu kadar kötü olmuştum bilmiyorum ama artik bu bir alışkanlık halime dönmüştü bende. İçkiyi baya kaçırmışım. Ama daha fazla içmek istemiyordum.

Kızla nihayetinde bardan ayrıldık. Tesadüf ki kendisinin kaldigi yerde benim yurduma yakinmis. Ayni metroya bindik. Metro şu saatlerde pek kalabalık olmuyordu.

Yanımda oturan yeni kiz arkadasimi öpmek istedim. Buna hiçbir itirazı olmamıştı. Eh benimde canima minnet;)

Kıza baya bi gömülmüştüm. Ama sonra istemedim. Geri çekildim. Bu da Melis gibi değildi... Onun kokusunu hickimse bana unutturmuyordu. Bu gidisle de unutturmayacakti...

Eveeet iste kimsesizler yurduma dönmüştüm. Yazın herkes valizlerini çekiştirip evine dönerken bende tek başıma takılıyordum öyle. Kendimi spora vermiştim. İçimdeki enerjiyi atmanin baska yolu yoktu sanirim:)

Yurda gittim ve bir duş aldım. Kendimi yataga attim. Elime aldigim cep telefonumda parmaklarim yine faceye gitti. Dakika başi Melis'in face profiline bakiyordum. Artık sürekli bakmaktan error verecek diye korkmaya baslamistim:) İçimden artık onu engellemeliyim diye düşündüm. Bu saplantıdan kurtulmanın başka yolu yoktu.

Facenin arama motoruna "m" harfini yazdım. sonra " e"... Onu engellemek istemiyordum. Bir an duraksadim. Fakat yazdigim ilk iki harfte yani "me" de çikan kişilerin sıralamasında biri gözüme carptı. Melis'i her gün arama motoruna yazarken bu kız daha önce çıkıyor muydu diye düşündüm. Güzel bir kıza benziyordu. Elim istemsizce profiline gitti kizin. Resmine yakindan bakmak istedim.

"Vay be ne dudak ama"

Evet gercekten Rihanna gibi dudakları vardi Hafif cekik kahverengi gözleri vardı. Gözlerindeki çekiklik bakışlarına bir çekicilik katmisti ve yanakları tam ısırmalıktı:)

Her beğendigim kızı ekledigim gibi ona da arkadaslik istegi gomdedim. Hayatımda hiç reddedilmemistim. Bu kızda bana hayir demezdi büyük ihtimalle . Off ama başım cok fenaydi. Kafamın bir hoş olmasının etkisiyle olduğum yerde sızdım kaldim.