Esir-i AŞK

21*Elvan,yaşadığını öğrenmişti

       Üç kafadar ayakları havada asılı sallanıyorlardı. Zaman epey ilerlemiş gece yarısı olmuştu.Bizim kafadarlar havada asılı pestil olmuş baygın haldeydiler. Öylece asılı bırakıp ölüme terk etmişlerdi kimsecikler yoktu...Yiğit sallanarak kendine geliyordu.

Yiğit,"IHHHH,IHH! UHHHFF! Ulan! her yerim morardı be! IAAAAGGGH! iyi çalıştı pezolar her yerim acıyor lan!" diye söyleniyor kıvranıyordu. Kalın sopalarla savunmasız şekilde nerelerine gelirse öldüresiye vurmuşlardı, acımasız adamlar.

YiÄŸit inleyerek diÄŸerlerine seslendi,

Yiğit,"ŞŞŞŞ LAN! Öldünüz mü? Ses verin SES! ALOOO!" diyordu ve Şafak morarmış gözlerini hafif açmaya çalışarak ,

Şafak,"AHHH! IHHH! offf lan gözlerim görmez oldu be her yerim falafaş, dağıldım lan!" diye inliyordu.Vural zaten yarmanın teki ona pek bir şey olmamış gibiydi asılı yerde keyif alır gibi horlayarak HORRR HORRR ! uyuyordu. Şafak döndü Vural'a tuhaf tuhaf bakarak,

Şafak," HOOOV HOOOV HOOOVV! AHEY AHEY LOOO! BÜRRR OHA OHA ! oğlum uyumaya mı geldin kalksana horlayacağına" diye Vural'a sesleniyordu.Koca yarma birden irkilerek,

Vural,"HIH HO NE BU LAN ! Kim bağladı lan beni buraya," diyordu salak bunamış ŞOK geçiriyordu sanki.Birden durdu ve sağa sola bize baktı kurbanlık koç gibi sallanıyordu, ikimiz birden Vural'a bakıyorduk bu mal ne yapıyor diye mel mel...Sonra Yiğit'e baktım kafamı zorla çevirerek kan beynime dolmuştu baş aşağı durmaktan...

Şafak,"Ne yapacağız olum? Kimse de bilmiyor buraya geldiğimizi öldük biz öldük hakkınızı helal edin gardaşlar buraya kadarmış." Diyordum...Biz kurtulmanın yolunu düşünürken Rıza da şeyinin derdine düşmüştü. Kızla buluşmak için Bara gitmiş hazırlanmıştı.

       21:30 da Beleş Bara gelmiş ve özel bir masa ayırtmıştı köşeden... Akşam Fatma ile görüşmeyi umuyordu. Zehra da Rıza'ya kokulu güzel bir bakım yapmıştı...