Balaca Şəhzadə

7-ci hissə

  O doğrudan da bərk əsəbləşmişdi. Külək onun qızılı saçlarını pırtlaşdırırdı. O dedi:  -Mən bir planet tanıyıram, orada qırmızısifət bir cənab var. O ömründə gül iyləməyib, heçzaman heç bir ulduza baxmayıb, heç vaxt kim-səni sevməyib, rəqəmləri cəmləməkdən başqa heçbir məşğuliyyəti olmayıb. Və bütün günü sənin kimi hey təkrar edir: "Mən ciddi adamam! Mənciddi adamam!" Bununla da fəxr edir, təkəbbüründən şişib dağılır. Amma bu adam deyil.Göbələkdir!-O nədi?-Göbələk!Balaca şahzadənin bənizi qəzəbdən ağappaq olmuşdu.Milyon illərdir ki, güllər tikan yetirir. Milyon illərdir ki, qoyunlar gülləri, çiçəkləri yeyir. Əgərtikanların heç kimə, heç bir faydası yoxdursa, nə üçün çiçəklər var qüvvələrilə çalışaraq tikanyetirir. Məgər bunu anlamaq ciddi məsələ deyil? Qoyunlarla güllərin müharibəsi əhəmiyyət-sizşey deyilmi?... Bu qırmızısifət, gombul cənabın hesabından daha ciddi, daha əhəmiyyətli deyil?Mənim yaşadığım planetdə yeganə bir gül var ki, ondan heç bir yerdə tapmaq olmaz, o tənhagüldür, əgər balaca bir qoyun elədiyini bilmədən bir səhər həmən gülü məhv etsə buəhəmiyyətsizmi sayılır!O pörtmüşdü, yenidən sözə başladı.-Əgər kimsə milyonlarla ulduzların arasında yeganə olan bir gülü sevirsə, özünü xoşbəxtsaymaq üçün kifayətdir ki, o adam ulduzlara baxsın. O öz-özünə deyəcək: "Mənim Gülüm baxhardasa oralardadır..." Əgər qoyun gülü yesə, həmin adam üçün sanki bütün ulduzlar sönür!Məgər bu da əhəmiyyətsiz sayılır!Daha artıq heç nə deyə bilmədi. O, birdən hönkürtü ilə ağladı. Gecə düşmüşdü. Alətləri birkənara qoydum, Çəkic, balta, susuzluq və ölüm mənə gülünc gəlirdi. Ulduzda, planetdə mənimYer adlı planetimdə təsəlliyə ehtiyacı olan balaca bir şahzadə vardı, o ağlayırdı. Mən onu qucağımaalıb layla dedim, yırğaladım onu. Ona deyirdim: "Sənin sevdiyin gül təhlükə qarşısındadeyil... Sənin qoyurıun üçün burunotu çəkəcəyəm... Sənin gülün üçün isə şəbəkə şəkli çəkərəm.Dəmir çəpərin içində onu heç bir qoyun yeyə bilməz. Mən..." Bilmirdim daha nə deyim. Özümünarahat hiss edirdim. Bilmirdim onun ürəyini necə ələ alım, ora necə girim... Göz yaşları dünyasınə qədər əsrarəngizmiş.  Bu gülü çox tezliklə daha yaxşı öyrəndim. Balaca şahzadənin planetində bir cərgəlik ləçəkləbəzənmiş az yer tutan, heç kəsi narahat etməyən sadə güllər çox idi. Onlar səhərlər ot-larınarasında pardaqlanıb açılar, axşamlar isə solub gedərdilər. Bu tənha çiçək hardansa bura düşmüştoxumdan əmələ gəlmişdi. Balaca şahzadə onu nəzərdən qoymurdu, çünki bu cücərti o biricücərtilərdən fərqli idi, onlara oxşamırdı. Nə bilmək olar, bəlkə bu baobabın təzə bir növüdür?Çox keçmədi ki, kol daha boy atmadı, üstündə qönçələr göründü. İri bir qönçənin yavaş-yavaşböyüməsini əvvəldən axıra qədər iz-ləyən balaca şahzadə hiss edirdi ki, o qönçə-dən nəsəmöcüzəli bir şey çıxacaq. Çiçək öz yaşıl kasacığında özünə rövnəq verməkdən usanmırdı. O,qayğıkeşliklə özünə münasib rənglər seçirdi, rəngarəng libasını yavaş-yavaş geyinirdi;ləçəklərini bir-bir nizamlayırdı. O, lalə kimi səliqəsiz, üst-başı əzik-üzük çıxmaq istətnirdi özkasacığından. O gözəlliyin bütün təravəti ilə açılmaq istəyirdi. Bəli! O, naz-qəmzəli bir afət idi.Onun əsrarəngiz bər-bəzəyi günü-gündən uzanırdı, açılmaq bilmirdi ki, bilmirdi. Budur, bir səhərdüz gün doğan vaxtı, o, tam vüsətilə açıldı. Böyük zəhmətdən sonra gözəl zövqlə bəzənib-dü-zənmiş dilbər əsnə-yə-əsnəyə dedi:-Eh! Güclə oyandım... Üzr istəyirəm... Üst-başım hələ qaydasındade-yil... 'Balaca şahzadə heyrətini boğa bilməyərək:-Necə də gözəlsiniz! -dedi.-Doğrudanmı elədir? -deyə gül mülayim səs!ə soruşdu. Mən günəşləeyni vaxtda doğulmuşam...Balaca şahzadə başa düşdü ki, hörmətli qonaq o qədər də təvazökar deyildi, amma çoxşəfqətli və cazibədar idi. 

-Deyəsən, səhər yeməyinin vaxtıdır, axı. Lütfən mənim qayğıma qalın, 

-Deyə təravətli gül əlavəetdi.