Fanfics van Dylan O'Brien en Thomas Sangster

Thomas, Minho en Newt

Ik zit in de schacht en blijf daar zitten. De mannen komen binnen en onderzoeken de kamer. Na een aantal minuten gaan ze weg en kom ik tevoorschijn. Newt loopt naar me toe en geeft me een knuffel. 'Alles komt goed, ik beloof het je.' Zegt Minho. Thomas komt naar me toe en zegt: 'We hebben al een plan om weg te komen.' Terwijl hij een hand op mijn schouder legt. Ii knik en zeg: 'Wanneer gaan we weg?' Thomas glimlacht en zegt: 'Nu.' We klimmen allemaal door de schacht heen en komen terscht in een gang die ik niet herken. Aris en Winston gaan terug en gaan ergens anders heen. De rest loopt stil en snel naar de uitgang. 'Staan blijven!' Roept iemand achter ons. Een man genaamd Ratman rent samen met een grote groep bewapende mannen achter ons aan. We rennen harder en komen bij een deur die ons naar de vrijheid lijd. Alleen is die dicht. Thomas schiet naar de grote groep die steeds dichterbij komt. De deur gaat opeens open en we rennen erdoor heen. Ik draai me om en zie dat Thomas nog niet buiten is. 'Thomas kom hier!' Schreeuw ik naar hem toe. Hij draait zich om en rent naar ons toe. Als de deur bijna dicht is glijdt hij er nog snel onder door. Ik geef hem een knuffel en met ons allen rennen we weg en leiden onze leven.