Thomas

337 10 5
                                    

Y/n pov.

Ik liep door een verlaten straatje heen een liedje te neuriën. Geen idee welke eigenlijk. Ik voelde een zacht koud briesje in mijn gezicht. Waarom was ik zo vrolijk? Komt het misschien omdat ik Thomas weer had gezien? Nee, stop het Y/n hij is je beste vriend. Je mag hem niet leuk vinden. Ondertussen kom ik langs een klein winkeltje, ik besluit nog even naar binnen te gaan. Ik loop langs de rekken en neem een paar snoepzakken mee. Er zit suiker in en ik hou van snoep! Ik loop naar de kassa en betaal voor mijn snoep. 'Dankuwel en een fijne avond nog!' Zeg ik vrolijk tegen de vrouw, maar ze kijkt me sacherijnig aan. Ik loop naar buiten en loop richting mijn huis. 'Hé, waar gaan die blote beentjes naar toe?!' Hoor ik iemand vragen. Ik draai me om en zie een groepje jongens staan. Ik draai me snel weer om en loop snle naar mijn huis. Vervloekte pumps en strakke jurk! Ik hoor snelle voetstappen achter me. Opeens word mijn arm vastgegrepen en ruik ik alcohol. De jongen draait me om en duwt me tegen de muur. Ik kijk hem kwaad aan. Mijn hart gaat tekeer. Ik weet bijna zeker dat iedereen mijn hart kan horen bonken. Net wanneer hij iets wilt zeggen hoor ik een bekende stem roepen: 'Hey! Blijf van haar af!' De jongens rennen weg en ik zak rustig naar beneden op de grond. Thomas hurkt neer en duwt mijn kin zachtjes omhoog. 'Gaat alles goed?' Vraagt hij bezorgd. Ik knik en kijk hem recht aan. 'Kan je me naar huis brengen?' Vraag ik zacht. Hij knikt en helpt me opstaan. Hij begeleid me naar huis en komt nog mee naar binnen. Hij duwt me tegen de muur aan en zoent me. Ik duw hem weg en kijk hem verbaast aan. 'Sorry! Ik weet niet wat er gebeurde! Het spijt me zo!' zegt hij in shock. Ik grijp hem bij zijn kraag en zoen hem. Hij leid me naar boven en legt me op het bed. Ik denk dat je wel kan raden wat we daar deden 😉😉😉

Fanfics van Dylan O'Brien en Thomas SangsterWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu