Hartelozen

hoofdstuk 5

Heeey, sorry dat het zo lang duurde, was 3 weken op vakantie en heb nu pas weer tijd om verder te schrijven, omdat het nu vakantie is zal ik wat vaker proberen te schrijven voor jullie. Ik heb alle hoofdstukken verbeterd en nu ga ik aan hoofdstuk 5 beginnen. Zeg asjeblieft wat je van dit hoofdstuk vind in de reacties en hebben jullie miss leuke ideen wat er allemaal nog kan gaan gebeuren? Sorry dat het zo lang heeft geduurt, ik heb bijna geen tijd! 

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

'Kamer controle' brulde de linker harteloze. Rose deed alsof ze net wakker was en keek de twee slaperig aan. Ze hoopte dat ze niet al te goed naar de doucheketting keken, ze was net zo ver. De hartelozen duwde haar de gang op, alle kamerdeuren stonden open en iedereen stond in de gang. Er was paniek te lezen in de meeste ogen. Er werden steeds meer kamerdeuren geopend en de gang begon telkens voller te raken met paniekerige mensen. Rose zocht Opal, Lynn en Storm in het gedrang. Ze ging op haar tenen staan en zocht naar het blonde haar van Opal. Opal was groot voor een meisje van haar leeftijd en zo vond ze Opal al snel. Ze begon zich duwend door de mensenmassa naar Opal te begeven. Ze ging weer even op haar tenen staan en zag dat ze al bijna bij Opal was. Ze liep verder in die richting. Eindelijk zag ze opal met Storm en Lynn praten. 'Rose! Weet jij waar dit allemaal over gaat?' Vroeg Storm met een bezorgde stem. 'Nee, ze zeiden kamercontrole. Maar waarom nu? En waarom alle kamers tegelijkertijd?' Opal haalde haar hand onrustig door haar haren heen. 'Er gaat een gerucht dat een gevangene is ontsnapt en ze hopen hem te vinden. Ik zit hier nu al 3 maanden en ik heb opgemerkt dat onze kamers niet zijn wat het lijken. Er zitten holle ruimtes achter de muren, geheime gangen die door het hele gebouw heen lopen. Ik denk dat de gevangene daarin zit.' Vertelde Opal. 'Hoe weet je dat?' Vroeg Lynn, nieuwsgierig zoals altijd. 'Ken je Lys nog? Die vrouw die 2 dagen in onze werkgroep zat en toen verdween?' Lynn knikte langzaam. 'Ik denk dat zei ook is ontsnapt via de geheime gangen. Toen we samen een kruiwagen weg reden vertelde ze me dat ze het paneel over haar chip en haar nummer had gevonden en ze had het zo aangepast dat ze overal naar toe kon. Toen ze haar pols lang de muur in haar kamer haalde schoof die muur zo open.' Legde Opal uit. 'Waarom vertel je ons dat nu pas?' Vroeg Lynn, ze was snel aangebrand als je iets voor haar verzweeg. 'Omdat jullie er nooit naar vroegen, ik hoef jullie niet alles te vertellen.' snauwde Opal terug. 'Ga nou geen ruzie maken, we hebben elkaar nodig hier!' Riep Storm, boos op de twee meisjes.

Rose had het hele gesprek gevold en dacht dat dat paneel misschien wel onder dat ijzeren plaatje zat. Ze moest snel verder met die doucheketting en wegwezen uit dit betonkamp. Het werd telkens minder druk in de gang. Gevangenen mochten omstebeurt hun kamers weer in, terwijl sommige werden weggevoerd. Een meisje van ongeveer 16 werd gillend weggesleurd door 2 hartelozen. Ze klampte zich vast aan iedereen die ze tegenkwam maar het had geen nut. Rose werd telkens banger, wat als ze haar doucheketting opmerkten? 'Roseee, Rossseee!' Lynn zwaaide een hand voor haar gezicht. 'Sorry, wat is er?' Lynn bestudeerde haar gezicht even en vroeg toen 'Waar maak je je zorgen om?' Rose voelde zich betrapt, als Lynn al kon zien dat ze iets verkeerd had gedaan konden de hartelozen dat ook. 'I-Ik ben bezig een schakel uit mijn doucheketting te halen, ik had hem al bijna los.' Lynn haalde opgelucht adem en klopte op haar schouder. 'Rose, daar kijken ze niet naar. Ze zoeken de ontsnapte gevangene, geen losgeraakte schakel. Ze denken vast dat hij gewoon verstelen was en zullen hem vervangen als ze hem al opmerken.' Rose voelde een last van haar schouders vallen. Ze zag dat Storm al terug naar haar kamer was. Een harteloze kwam hun kant op lopen en pakte Opal bij haar schouder vast. Hij nam haar mee naar haar kamer en sloeg de deur dicht. Rose keek er van op hoe ruw ze met mensen omgingen, alsof het dingen waren. 'Ik moet gaan, ik zie je morgen weer.' Lynn gaf haar een knuffel en liep naar haar kamer zodat ze niet zo ruw werd meegenomen. Zelf deed ze het zelfde.Toen ze weer in haar kamer was liep ze meteen naar haar doucheketting. Ze keek naar de onderste schakel en zag dat hij er gewoon nog zat. Ze kroop in bed en rolde zich stevig in haar deken.