my past is my future

CHAPTER 34: last chapter

dalawang taon na rin ang nakalipas at masasabi ko nga bang masaya na ako?

masasabi nga ba nating masaya tayo kahit iniwan na tayo ng isa sa pinaka mamahal natin sa mundo..

"it's okay Railee maraming lalaki dyan" pag bibiro sakin ni Samantha, nginitian ko lang sya, pakiramdam ko kasi ay wala na din akong buhay..

pumunta na lang ako sa bandang likod at tinignan ang kabaong na nasa harapan.. nitong mga nakarang taon at linggo mag kasama pa kami pero ngayon.. iniwan na nya ko..

"it's really hard to move on in this situation.." nagulat naman ako sa biglang tumabi sakin, si Nathalie pala..

hindi ko na kinaya at naiyak na naman ako..

"Nath ang aga naman ata nya kong iniwan..?" hindi ko makapaniwalang tanong kay Nathalie.

"ganun talaga earth is rotating on it's axis, time changes, tumatanda tayo.." may point naman si Nathalie pero masakit talaga!

"Railee where here for you.. even your father and mother left you i know hindi naman nila gusto na mag isa ka ngayon" sabay tabi ni Chloe at ngayon ay pinapalibutan na ako ng mga kaibigan ko.

"malapit ka sa dad namin at alam na naming hindi ganun kadali sayo na isipin na wala na sya pero Railee alam mo namang ayaw ng dad mo na malungkot ka kaya nga noon napilitan kang sumama kay Nathalie masabi mo lang na may kaibigan ka!" singit ni Sidney..

paano nga ba kami naging mag kaka-ibigan

[FLASHBACK]

"anak first year kana you need to socialize!" sabi sakin dad habang nandito kami sa hallway ng school.

"did you see that girl?" sabay turo nya sa isang babae na nag babasa ng libro and yes! kilala ko sya si Nathalie Demonise! sikat sya dahil sa taglay nyang kasamaan!

"yeah. actually dad classmate ko sya." pag amin ko.

"oh? classmate mo pala sya! go ahead! makipag kaibigan ka! or else?" tss ayun na naman yung else -.- tss wala akong magagawa kundi lapitan ang babae na yun.

"h-hi?" nanginginig ang tuhod ko at nauutal pa ako! nilingon ko naman ang dad ko, pero shocks! wala na sya! tss kaasar talaga yun!

"anong problema mo?" tanong nya kaya nabaling na ulit ang atensyon ko sakanya. sinara nya ang librong binabasa nya at nakatitig sya sakin, waaaaaah!! dad! natatakot ako!

"ano kasi.. ah.. ano.. ano kas---"

"hihilain ko ang dila mo? o aayusin mo ang pagsasalita mo?" napatayo naman ako ng tuwid dahil sa sinabi nya.

"gusto ko sanang makipag kaibigan sayo!" diretsong sabi ko.

"you're crazy" sabi nya at tumawa. umalis na din sya, yay! akala ko papatayin na nya ko!

simula nun lagi na kong tumatabi sakanya wala naman syang paki alam kaya ayun di nag tagal naging komportable na sya sakin at ganun na din ako.

[END OF FLASHBACK]

"hahaha" sabay sabay na lang kaming natawa ng maalala ang since namin na yun ni Nath fo a minute nakalimutan ko din ang problema ko, siguro nga tama si dad ng napiling kaibigan sakin dahil pinili nay si Nathalie na pinili din ni Nathalie na bigyan ako ng kaibigan na ganto kabaliw pero masayang kasama.

----

"kailan na ba ang kasal?" pang aasar ni Tiffany kasama ko kasi ngayon si Sian naiinggit na naman dahil ang sweet namin ni Sian.

"haha grabe halos kalahating buwan pa lang simula ng naka graduate tayo tapos kasala agad? trabaho muna!" pag depensa ko.

"oo nga! mag iipon muna kami  para sa marami naming anak!" natawa na lang sila sa sinabi ni Sian. hinampas ko naman sya dahil sa sinabi nya.

i was thankful dahil bago mawala si dad atleast nakilala na nya ang mag aalaga sa anak nya and it was really Sian.. thankful din ako kay God dahil binigay nya sakin ang lalaki na ito kahit sa dami ng pinag daanan namin ito.. masaya naman kami nagayon.. i know hindi pa ito ang ending dahil ang bubuksan namin ni Sian ay ang bagong kabanata hindi sakanya hindi sakin kundi kabanata naming Dalawa.

END.