Chapter 7

8 1 0
                                    


Tila ba tumigil ang oras sa moment na yun.

Wala akong ibang naramdaman kundi yung hininga niya sa leeg ko at yung mukha niyang nakabaon doon.

I was ecstatic,nervous,and shocked. All those feelings and sensations at the same time. I think I lost my sanity. At ayaw ko na umalis sa posisyon na yun.

Hindi ko naisip kung gaano kami katagal sa posisyon na iyon but I snapped back to reality when he came back to his normal position an fixed himself.

"Wala na siya"sambit niya.

Halos sambahin ko na yung tauhan na yun sa kaloob-looban ko. Malandi man pakinggan pero oo, inenjoy at sinulit ko yung moment na yun kahit na alam kong imposibe na ulit yon maulit.

Kasi tulad ng sabi niya,Cleopatra will be the first and last.

And no one could be able to change that.


I shook off my thoughts as he turned at me.

"Are you on drugs?"

"What the-!No,I'm not!Ano naman nagtulak sayo para sabihin yan aber?!" pasigaw kong sabi. grabe tong lalaking 'to!

"Kita mo 'tong babaeng 'to!Daig mo pa megaphone sa lakas ng boses mo"

"Eh bakit ba kasi ganyan mga tanong mo ha!"

"Tignan mo nga yang itsura mo,mukha kang sabog!"

"Heh!Ewan ko sayo!Intindihin mo muna nga yang mga kailangan mo!"

Ngumisi lang ang loko at tumalikod ulit. Linabas ko yung phone at dali-daling tinignan ang sarili ko sa camera. Shems!Ang putla ko.Ang sagwa! 

Wait second, Calliah Chrysanthe. Since when did you became self-concious?

Aish!Natatanga na ata ako

Dahil sa kasusunod ko sa puchaneskang 'to, hindi ko namalayan na nadako kami sa Men's underwear section. Napalunok ako bigla. Don't tell me...

"Hoy lalaki,anong..."

"Sabi mo asikasuhin ko yung kailangan ko. This is the last and quite essential need of a man like how a lady to her undies, right?" he said in a playful tone.

"A-Ah,then maghihintay na lang ako sa cashier. Go on and-"

"Nope,stay here. I'd like to here your opinion when it comes to...


Men's underwear" bulong niya mismo sa tenga ko.


What the actual fuck?!


"Damn no!" pagpupumilit ko.

"Anong 'damn no'?Ikaw ang may gusto nito di ba?Deal with it"

Argh!This can't be!

"Sir,ano pong hanap niyo?" tanong nung lalaking sales clerk.

"Briefs sana" sabi niya habang nakatingin sa akin. At talagang inemphasize pa niya yung 'briefs' ah.

"Sir, ano pong klaseng pouch?" anong pouch?Brief pa ba usapan dito?

"Ano bang mas komportamble?Should I go for the anatomical or contour pouch?" anong pouch ba yun?Like heck OP ako!

"Kung gusto niyo sir ng 'nearly naked' feel, mag anatomical po kayo" ano daw?Nearly naked?

"Pero sir kung gusto niyo po nang medyo maluwag para pag na alam niyo...na boner kayo medyo okay padin,edi mag contour po kayo" the f!Boner daw. I'm hearing sensored info!

"Then I'll go for the contour"  sabi ni Maze.

"Sir, ano pong size?"

"Large."Shit!Large?!Ibig sabihin large yung 'hmp hmp'?Jusme ano bang pinag-iisip isip ko!

"Usisain mo nga kung maganda yung tela" sabi niya sabay tapat nung brief sa akin.

Never in my life have I touched a men's undergarment and never will I ever touch one.

"P-Pwede na yan" mautal-utal kong sabi sabay iwas sa tingin niya.

"Why don't you touch it?" pilyo niyang tanong.

"Sabi nang pwede na yan. Para namang tanga 'to eh"

Bahagya lang siyang tumawa at sinabi sa clerkk na kukuha siya ng mga ilang piraso.

Pagkatapos namin bayaran ang mga pinamili niya,oo kanya kahit ako ang nagbayad,ay umuwi na kami nitong pilyong 'to.

 Pagpasok namin sa bahay ay pinaakyat ko siya sa taas at pinagpalit siya ng mga bago niyang damit.Anong silbi nun kung hindi susuotin,di ba?

Nabigla ako nang bigla kong marinig ang pagpihit ng pinto sa labas.

Nandito na si Mom?Lagot!

"Iya!Nandiyan ka ba?" the f!It's my father!

Hindi niya pwede makita si Maze dito!Malalagot ako!Baka itakwil pa ako niyan. Di na nga kami nagkikita tapos itatakwil pa niya ako!Bongga!

Tinulak ko agad si Maze sa loob ng kwarto ko "Nandiyan ang tatay ko.Magtago ka!Bilis!"

"Ano naman?"

"Slow ka ba o sadyang tanga lang?Malalagot ako dun!"

"Makatanga ka akal-"

"Anak!May tao ba diyan sa taas?"

"Ah wala.Teka baba na ako" sigaw ko sa baba sabay senyas kay Maze na tumahimik.

Bumaba na ako agad para hindi na umakyat yung tatay ko. Mahirap na.

"Himala ata at umuwi kayo. Let me guess,maliligo lang kayo?Magpapaalam kay Mom?Kung wala kayong oras para magkatawagan at magkamustahan nasa Cebu siya ngayon"

"Alam ko at kaya naman ako nandito" sabi naman niya. Aba bago yun ah "I just want to inform you na pupunta kaming Bataan ng Mom mo to visit your aunt who's in the hospital for over a week now."

"Ganun ba?" okay lang iwan niyo ko dito. May Maze naman akong makakasama eh.

"We assumed na hindi mo naman gugustuhiin sumama so hindi na kami nagbook para sayo but anyway..." hinugot niya ang wallet niya. Alam ko na yan. Susuhulan nanaman ako sa pagkukulang niya.

"Here's your allowance para may panggastos ka habang wala kami" sige langg sanay nanaman ako sa pagganyan ganyan niyo. Laging naiiwan mag-isa kasama ang mukha nina Josefa Llanes Escoda,Abad Santos at Vicente Lim. Buti pa nga yang mga yan mas madalas ko pa makita kaysa sa sariling pagmumukha ng tatay ko.

Pagkaempake ng tatay ko ng mga damit ay umalis na ulit siya.

Hindi ko ba alam pero may parte parin sa aki na nasasaktan tuwing mag-isa ako. Sanay na ako,oo,pero may parte ngg dibdib ko na parang may butas na hindi mapunanan ng kahit na ano.

Nakakapagod din pala ang lagi maging mag-isa.Nakakasawa na sarili mo lang ang karamay mo. Ang hirap itago at ipagkaila sa sarili mo yung sakit. Kahit na ramdam na ramdam sinsabi mo na lang na wala para di mo maramdaman

Bigla kong binuksan ang cabinet at kumuha ng isang bote ngg vodka.

I'll let alcohol wash away the pain.Kasi kahit na minsan wala namang nakaramdam ng sakit na nararamdaman ko. Nobody's gonna feel my pain.


The pain of being alone. 

He's RealTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon