Aşk Yabancısı

-4-

Beğeni ve yorumlarınızı bekliyorum.emeğe saygı diyelim yıldız butonuna basalım.
beğeni ve yorum sayısı olmasa
Veya az olursa kitaba devam etmeye bilirim.tek yazdığım hikaye değil.

Ara verdiğim bölüm mayıs ayında yeni bölümler gelicektir.
Görüşmek üzere kitabı arşivleyin.

Bölüm adı: Evet yıkılmazlar ailesi geri dönmüştü.peki bu benim umrumdamıydı ?hayır.
Tek merak etiğim çağanın neler yapacağıydı...
-----------------------------------------------

Neler olacaktı şimdi dualarım kabul olmamıştı.
Hatta daha kötüsü olmuştu.
Herşey'im yıkılmıştı .
Cenaze işlemleri başlıycaktı.
Ama olmaz .olmaz. olmamalı.
Lütfen...
Doğruyu söylemek gerekirse teyzem bu ameliyat' an başarılı çıksaydı ,en fazla 6 ayla 1 sene arasında uzayacaktı ömrü.
Ama o bille yeterdi bana.

Çok erken ....

şimdi değil...

gitmemeli teyzem ...

Ağlamıştım uzunca bi süre ...
Suyu açıp ,yüzümü yıkadım.
Kendime gelmeliydim.
Teyzem ölmemişti.
Beni böyle görmemeliydi.
En azından mutlu
Ölmeli teyzem.
*kabuleniyosun *
Dedi içimdeki rüya kafasını karanlığından uzatıp .
Patladım o an dayanamadım.
*haklıydın! benim zaten hayatımda istediğim hiçbirşey olmadıki !öz anneannemi sevmiştim. Öldü. Annemle ve babamla mutluydum.öldüler.
Yetimhaneyi sevmeye başlamış, alışmıştım . Başıma bela olacak selim bey beni yetimhaneden gitmemek istememe ramen almıştı.
Sonra onlara hiç sevemedim.
Anne baba diyemedim onlara .
Ama çağanı göründüğünden daha iyi biri olduğunu düşündüğüm için abi olarak sevmiştim. Hayatın elime verdiği bela çemberini çevirmeye başlamıştım.
Ama bu sefer onlardan kurtulamadım.kurtarmadı hayatım. Her zaman yaptığını yapmadı. Çekip almadı beni onlardan. Ters tepti.çağan bana aşık oldu.tam hayatım bana kıyak yapıp resmen "bu kadar canını yaktığımız yeter azıcık mutlu edelim sonra yine üzeriz."der gibi teyzemi annem olarak görmememi sağladı.
Annem beni kurtarmıştı.
Şimdiyse hayatım "sonra yine üzeriz "lafını hatırlar gibi üzüyodu beni .neden peki karanlıklar kraliçesi rüya? sen içimdeki karanlıkta hiç etkilenmezken ben soyadımı utandıracak bir hareket yapıp yıkılıyorum .yıkılmazlardan biri olmamı umursamadan yıkılıyorum.*

*karanlığın sadece beni içinde yaşatıyor rüya ama sen böyle düşünür ve davranmaya devam edersen karanlığın büyür büyür.... bi gün o kadar büyürki seni içine alır, boğar ,öldürür. Buna ikimiz karanlıkta kaybolmak diyoruz ama buna bizim gibi olmayanlar DELIRMEK ,DELI OLAMAK tabirini veriyo. karanlığını büyütme!!!*
Dedi içimdeki karanlığın sahibi karanlıklar kraliçesi rüya.
Evet delirmek üzereydim.
Peki hayatım .senin istediğin olucak deliricem. ama bırak önce teyzemi mutlu yollayım .

Çünkü: o da gitmek istemiyo .
Çünkü: ancak o mutlu giderse ben üzülmeden kabul edebilirim gittiğini.

"Rüya" dedi alper lavabonun kapısından .çıkıp yanına gittim.
"Iyimisin "dedi nasıl iyi olabilirdimki ?rol yapıcak halim yoktu" sence "diye cevap verdim.
Teyzem halla uyuyodu .
Akşam vaktiydi.

Teyzemi mutlu etmek istiyodum bu fikrimi alpere söylemeliydim.
"Mutlu gitmesini istiyorum" dedim.

Gülümsedi. Gözümün önüne gelen bi saç tutamı çekip kulağımın arkasına koydu.
"Peki ne gibi fikirlerin var ?"dedi fikrim yoktu o yüzden alpere şöylemiştim zaten.dudağımı bilmiyorum der gibi büküp omuz silktim.

"Kadınlar ne sever bide o yönden düşünelim o zaman "

"Balon"

"Çiçek"