Aşk Yabancısı

-5-

Geri geldim beni bekleyen herkese teşekkür ederim.
Yine duygu yüklü güzel bi bölüm hazırlamaya çalıştım.
Bunun için sizden tek isteğim ekrana parmağınla hafifçe dokun alt taraftaki
Yıldız işaretinin üstüne bas .
Oy'un için watppad zaten teşekkürler diye bi yazıyı ekranında göstericek .kısacası ne istediğimi biliyorsunuz.
Iyi okumalar gözlerinizi seviyorum çünkü şu an benim yazdıklarımı okuyor.tabi siz olmayınca gözlerinizde
olmuyor...

Bölüm adı: Kalp kirizi ha ? ,kalp kirizi en azından teyzemin yanına giderdim.

1 hafta sonra ...

Teyzem evine geleli tam bir hafta olmuştu.
Her gece yanında uyuyodum.
Korkularım elle geçiriyordu beni. Her sabah onu kahvaltı için kaldıracağımda bi gün yatakta onu kıpırdanmayan nefes almayan bi şekilde bulmaktan ceset olmuş halini görmekten ödüm kopuyo .
Kendimi bu durum için alıştırma çalıştıkça kabullenemediğim bi hal almaya başladı. Bazı geceler hiç uyumayıp sacede onu izledim.
Annemin Kokusunu içime çektiğim oluyodu.
Aklıma kazıyordum ayla teyzemi, annemi .
Tonton yanakları ,bal rengi gözleri, bal dudakları ,ipek gibi olan siyah saçları yüzündeki küçük kırışıklar her şeyiyle
Zihnime kazıyordum.
Bu bir hafta içerisinde teyzem küçük çaplı avukat grubunu
Velayet ,miras paylaşımı gibi saçma sapan şeylerle uğraştı .
Eve bi avukat girip öteki gidiyodu.mirası kime bırakacağını bilmiyodum.
Ama zaten teyzemin sadece
Dört beş site kadar evi vardı bi kaçta villa felan filan yani 140-180 daire aralığında bi varlığı vardı biliyorum.
Avukatları ilgileniyodu bunlarla.
Bi sirket kurmak istememişti teyzem batırıcam korkusuyla .
Miras umurumda değildi hayır kurumlarından herhangi birine bağışlıycağı şimdiden belliydi.

Banyodaki aynalı dolabı açtığımda günlerdir almadığım kalp ilaçlarım gözüme çarptı.
Ilaçlarla bi kaç saniye bakıştıktan sonra diş fırçamla ,macunumu aldım .
Fırçanın üstüne biraz macun döktükten sonra ağzıma götürdüm.ilaçları kullanmamamın nedeni ortadaydı. Ilaçlar yoruyor bazıları ise uyutuyordu .
Bense teyzemin yanında olmak enerjik hissetmek istiyordum.

Tabi ani nefes alamama ,göğüs kafesinin sıkışması ,saniyelik kalbe giren sancılarım oluyodu ama Allaha şükür'ki şimdiye kadar bi tanesinde bille teyzeme yakalanmamıştım .

Mutfağa inip teyzem için buz dolabını açtım. Bi şeyler yememiz gerekirdi değilmi?
Meyve suyu çıkardım.
Kahvaltılık türü olan herşeyi buzdolabından çıkardım.

Domates ,biber,soğan 'ı ince ince doğradım.
Orta boy düz teflon bi tava çıkarıp içine buzluktan dün aldığım kıyma'yı koydum .
Çözülmesini bekleyip sıra sıra malzemeleri içine ekledim .
Biraz su ekleyip bi süre pişirdim.
Son olarakta yumurta kırıp bi süre daha karıştırıp pişirdikten sonra melemeni bitirdim.

Çay demleyip,sofrayı kurmaya başladım.zeytin ve peyniride koyduktan sonra merdivenlere yöneldim.

Teyzemi uyandırmalı ve kahvaltıya çağırmalıydım.

Odaya kapısına geldiğimde derince bi nefes alıp sağ ayağımla girdim .belki uğur getirirdi .

Hiç tahmin etiğim yada beklediğim gibi bulmadım ama teyzemi .

Elerini karnına koymuştu.
Yatağın köşesinde oturur şekilde duruyodu ama bi anda yere düşüp bayıldı.

O an şok oldum .şok geçirdim.
Kalakaldım öyle .
Yüzümdeki kahvaltıyı güzel hazırladığım ve teyzemle yiyeceğim için sevinen gülücük ifadesi anında silindi. boğazıma yine o kör düğümler atıldı.
Gözlerim doldu.
Beni kendime getirense yüzümden aşağı akan göz yaşımdı .