Purple Eyes

Hoofdstuk 3

Heeey, hier een foto van Fenya!

"Als ik naar de andere dimensie ga, ga jij dan ook mee?" Vraag ik aan moonlight. Als je over je diamant gevrijft hebt, ben je binnen tien seconden in de andere dimensie en als iemand in die tien seconden vast houdt, gaat die gene met je mee, dat zou ik dus ook kunnen zijn. Ik knik. Kom! We gaan je krachten testen bij de vijfer! Ik lach en ren achter moonlight aan.

Probeer eens een bol van water te maken. Hoe moet dat? Denk er aan dat er een bol van water uit de vijfer komt, de rest gaat van zelf. Ik knik en doe wat moonlight zegt. Ik probeer me te concenteren en er aan te denken dat en een bol van water uit het water komt, maar er gebeurd niets. Doe anders je ogen dicht en probeer het opnieuw! Ik sluit mijn ogen en doe het zelfde als daarnet. Ik doe voorzichtig mijn ogen open en ik zie een bol van water in de lucht zweven. Ik juich van blijdschap waardoor ik mijn concentratie verlies en de bol uit elkaar klapt. Het is me gelukt! Roep ik blij. Goed gedaan! Nu gaan we kijken of je ook al iets kan met het element aarde. Concentreer je op de grond en probeer een bloemetje te laten groeien. Ik doe wat Moonlight zegt en concentreer me op de grond. Ik sluit mijn ogen en denk er aan dat er een bloemetje groeit. Ik open mijn ogen en zie een paars en aan aan de binnen kant oranje bloemetje staan. "Gaaf" zeg ik zacht. Opeens begint mijn diamant van mijn armband te gloeien. "Wat is er aan de hand!?" Vraag ik angstig aan Moonlight. Hij zucht. De tweede dierenverluisteraar is dichtbij. Waar is hij of zij? Vraag ik terwijl ik om me heen aan het kijken ben. Geen idee. Op een gegeven moment stopt mijn armband met gloeien. Ik blijf maar lopen en om me heen kijken maar hij gloeit niet meer. Ik zucht. Ik wil weten wie die tweede dierenverluisteraar is.

Ik loop weer terug naar huis. Als ik eenmaal binnen ben zit mijn moeder huilend op de bank. Wat is er? Vraag ik voorzichtig. Ze geeft me een klein briefje aan. Bij deze ga ik je verlaten, ik heb een andere vrouw ontmoet. Ik had al een jaar net haar en ik hield meer van haar dan van jou, sorry. Wat een stomme klootzak! Roep ik boos. Hij deed al zo raar, snikt mijn moeder.

Het is de volgende dag. Ik loop rustig door het bos. Dan hoor ik gekraak van takjes. Ik verstijf. Het gekraak gaat gewoon verder. Het word steeds zachter. Op een gegeven moment hoor ik niets meer. Ik loop weer rustig verder. Ik besluit naar de vijfer te gaan en met mijn krachten te oefenen.

Onderweg begint mijn armband weer te gloeien. Ook hoor ik geklots van water. Ik versnel mijn passen en loop naar de vijfer. Daar zie ik een meisje met precies de zelfde haarkleur als ik, met haar krachten oefenen. Als ik iets dichterbij kom kraakt er een takje onder mijn voeten. Met een ruk draait ze zich om. "Het is niet wat het lijkt!" Zegt ze angstig. Maar dan blijft ze lang naar mij kijken. We gaan tegenover elkaar staan en kijken elkaar lang aan. Zij is, zij is precies het zelfde als ik!