Purple Eyes

Hoofdstuk 10

Aahh Omg hoofdstuk 10 alweer!! Sorry voor dit domme onnozele inbraakje...

We veranderen in steenuilen en stijgen op. Ik vlieg zo snel als ik kan naar het einde van het bos. Ik land en kijk om me heen. Honderden meters verderop staat een hele grote heuvel achtige rots met daar op een reusachtig kasteel. Ik slik, hier komen we nooit vliegend heen. "Wat nu?", vraag ik angstig. "Geen idee", zucht Felicia. Dan vliegt er weer een gevleugelde schaduw voorbij. Ik kijk om me heen maar ik zie niets. Als ik weer recht voor me kijk zie ik ineens een reusachtige rode draak. Ik slaak in een gil en zet angstig een paar stappen achteruit. Ik pak Felicia's hand vast en we rennen snel weg. De draak rent achter ons aan en begint op een gegeven moment te vliegen. Dan voel ik een harde klap op mijn hoofd en dan word alles zwart.

Ik open moeizaam mijn ogen. Ik lig op een kale vloer. Ik kijk angstig om me heen. Dan gaat er een deur open en komt een man dreigend op me afgelopen. Ik gok dat dat die man is waar die mensen in mijn droom het over hadden. "Waar is Felicia!?", zeg ik dreigend maar ook angstig. "Mijn draak kon maar een persoon mee nemen, dus ik vond wel dat jij dat was". "Wat moet je van me?". "Met jou in mijn macht kan ik jou ouders omkopen en dan word ik de koning van deze dementie!". "Had je gedacht", zeg ik geërgerd. Hij vuurt een vuur bal op me af die ik maar net kan ontwijken. "Nog een woord en je bent er geweest!". Ik slik. Hij loopt de kamer uit en gooit de deur met een klap dicht. Ik hoor dat hij de deur op slot draait. Ik moet ze snel mogelijk een plan bedenken om te ontsnappen, en snel.

P.o.v Felicia
Ik ben totaal in paniek. Fenya is zo net ontvoerd door een of andere draak en ik heb geen idee wat ik moet doen. Dan valt er ineens iets uit de lucht. Het is een briefje. Wil je Fenya terug? Ga dan maar snel naar je ouders en zorg er voor dat ik de leider van deze dementie word, of anders zal er iets ergs met haar gebeuren
- Zemiro

Wees slim en zoek een kale lege plek in dit bos, daar onder de grond zit een huis verstopt en daar onder zit Fenya ontvoerd! , zegt Lucia mijn innerlijke wolf.

Hoe weet je dat?

Daar hebben we nu geen tijd voor, red Fenya!

Ik verander in een wolf en ren het bos Door. Ik ren naar het dichtstbijzijnde slootje en drink daar uit. Snel ga ik weer verder. Fenya, ik kom er aan.

Fenya, ik kom er aan!, zeg ik angstig in mijn gedachten.

Nee niet doen! Hij is veel te sterk voor jou, voor ons!

Al snel komt er een kale vlakte in zicht. Ik slik. Weet dat je iemands leven hier mee jan redden, iemand van wie je houd.