Purple Eyes

Hoofdstuk 5

Felicia kijkt me angstig aan. "Er zat iemand achter me aan" stamel ik. Felicia helpt me overeind en laat het ijs ontdooien. "Vertel maar rustig wat er gebeurd is" zegt Moonlight geruststellend.

Ik heb alles verteld wat er gebeurde. "Maar waarom hoorde ik wolfen huilen?" Felicia vertelde dat je dringend hulp nodig had omdat er iemand achter je aan zat, ik liet de wolven van mijn roedel huilen om jou achtervolger bang te maken. Ik knik.

Zes weken later.

School is weer begonnen. Mijn moeder is voor haar werk vier weken weg. Ik heb de vier elementen nu allemaal onder controle. Ik weet niet wanneer ik mijn echte ouders wil ontmoeten.

Ik zit nu op de fiets en ik heb best wel haast. Met mijn krachten maak ik wat wind in mijn rug waardoor ik een stuk sneller ga. Al snel is mijn school in zicht.

Ik ren hijgend door de school. Ik versnel me naar mijn biologielokaal. Ik doe haastig de deur open en kom hijgend binnen. "Het is nu een gewoonte voor mij geworden dat jij altijd te laat komt" grinnikt mijn mentor. Ik zeg het je, hij is de aardigste man die je kan bedenken! "Sorry dat ik me voor de zoveelste keer verslapen heb" zeg ik terwijl ik mijn mentor nep verdrietig aankijk. "Ga maar zitten Fenya" zegt hij terwijl hij naar een lege plek naast mijn beste vriendin Lotte wijst.

Ik ben nu bij mijn laatste uur, gym. Ik ben hier echt ongelooflijk slecht in. En volgens mij mag mijn gym leraar mij niet. "Fenya jij bent!" Roept meneer Stelland. Ik zucht en ren op de trampoline af. Ik spring in de trampoline en ik hurk op in de kast (je mag het meer spastisch met je knieën op de kast landen noemen). Meneer Stelland zucht uitbundig. Ik negeer hem en spring de kast af. Ik loop naar het wantrek waar lotte al druk bezig is. "Hey Fen!" (bijnaam voor Fenya). "Hey lot!"
Hoi!

Wow! Wie ben jij?

Lizzy.

Wie jij ook bent, ga uit mijn gedachten!

"Is er iets?" Vraagt Lotte. "Uhh, nee hoor!" "Oke dan is het goed"

Fjuwww, ze had ons bijna ontdekt!

Ga weg!

Ik fiets gehaast terug naar huis, ik had om drie uur met Felicia afgesproken! Het is al kwart over drie! Ik parkeer mijn fiets snel tegen een paal en ren het bos in. Daar staat Felicia al te wachten. "He he, ben je daar eindelijk!" "Ja, sorry! Mijn gym docent ging weer eens zeuren dat ik beter mijn best moest doen". Ze grinnikt. "Maar ik moet je wat vertellen Fen". "Wat dan?". "Ik hoorde vandaag een stem in mijn hoofd". "Ik ook!"

Ik ben er nog!

"Ik hoorde haar weer". "Ik haar ook, zegt Felicia zuchtend. "Hoe heet die van jou?" Vraag ik nieuwsgierig. "Lucie, en die van jou?" "Lizzy"

Hallo? Ga je me nu negeren?

Als je ze door gaat wel!

Sorry hoor!

Ik erger me nu al.

Dat hoorde ik!

Sticker?

Dan komen moonlight en maanlicht aanrennen. "Zullen met jullie krachten oefenen?" Vraagt maanlicht. Maar moonlight ziet onze verwarde blikken. "Is er iets?" We knikken. We horen allebij stemmen in ons hoofd. Ik zie Moonligt en maanlicht elkaar verbaasd aankijken. "Maar dat betekend, dat jullie wolven zijn!"