PROLOGUE
Nandito ako ngayon sa kama ko, umiiyak, nagmumukmok. nagsisisi sa ginawa kong di ko aakalaing nagawa ko at nasabi ko.. sa taong mahal ko. bakasyon namin nun, nakipag-break ako sakanya dahil sa isang "misunderstanding". oo, mababaw na siguro. pero kasi nadala kami sa galit at kung anu-anong salita ang mga nabitawan namin hanggang sa...
-FLASHBACK-
"Kathryn, mahal kita.. wag mong gawin to, please kath.. i'm begging you"
"Tama na Daniel! di ko na kaya.. i've heard enough! tumigil ka na.."
"Kath..."
"Layuan mo na ako.. wag mo na akong lalapitan.. iwasan mo na ako. di na kita kailangan. just please stop..
BREAK NA TAYO."
-END OF FLASHBACK-
Mahirap man sabihin, pero bigla na lang lumabas yun sa bibig ko.. siguro nga masyado na akong nasaktan sa mga sinabi niya kaya di na ako nakapagpigil.. but that was the past. i no longer live there. Namimiss ko na siya, sobra.. gusto ko ulit maramdan yung presence niya, gusto kong magkabalikan kami.. pero, paano? at posible pa ba yun after 5 long months?
-------------
Author's note
HAI PEOPLE! first time kong gumawa ng story at ito ay isang KathNiel fan fic. Sana magustuhan niyo. :D i would be happy for some votes, comments, and be a fan too! enjoy reading! x
BINABASA MO ANG
Be mine?
Teen Fictionleaving and letting you go was the hardest decision i've made. when everything was doing fine then, it all crashes again. and the worst part is, i dont want to try and put it all back together.. but i have to. because, i still love you.
