KATH'S POV
"u-uhm, anong pangalan mo?" tanong ko sakanya.
ngumiti lang siya at sinabing "enrique. Or you can just simply call me quen."
"ah.." yan lang ang tanging nasabi ko.
"may i know yours?" napatitig lang ako sakanya.
"i'm kathryn. call me kath."
"nice name you've got there."
ok, what is awkward?
"quen-"
"kath-"
napatawa na lang kami dahil sa pagsabay namin.
"ah sige, ikaw muna." sabi ko
"hinde hinde, ikaw muna." pangiinsist niya
"uhmm, matanong lang kung.. nadala mo rin ba yung bag na dala ko kanina?" nahihiyang tanong ko. pero importante to, kaya go!
"may bag ka bang dala? di ko napansin eh. nagmadali na kasi akong buhatin ka papunta sa kotse ko."
"a-ah.."
binuhat niya ako. nakakahiyaaaa >////<
"i was just wondering.. siguro hinahanap ka na ng pamilya mo. gusto mo ba silang matawagan? you can use my phone, it's okay." he insisted.
tatanggi pa ba ako? kailangan ko na rin talaga silang tawagan eh.
"uhm, sure ka? okay lang?"
"o, gamitin mo na. wag ka nang mahiya." and then he showed his angelic smile.
"s-salamat."
pagkabigay niya sakin ng cellphone niya, dinial ko kaagad ang number ni dj.
wait..
decline decline.
bakit si dj tatawagan ko? eh galit nga pala ako sakanya. *sigh
dinial ko yung number ng mama ko. buti na lang memorize ko number niya.
ring.. ring.. ring..
"hello? sino ito?"
sa wakas!
"ma! si kath po ito."
"anak! where have you been? nasan ka ngayon? okay ka lang ba?"
"ma, i'm okay right now. nandito po ako sa hospital."
"hospital?! what are you doing there? saang hospital ka? pupuntahan ka na namin."
"nandito po ako sa ***** hospital."
"okay anak, wait for me. i love you"
"love you too ma."
and i ended the call.
"quen, salamat." at binalik ko na sakanya yung phone niya
"walang anuman." yan nanaman yung ngiti niya..
no doubts, gwapo siya. makinis yung balat. he looks very decent.
ugh, erase erase! >___<
"u-uh, quen.."
"yes?"
"kung gusto mo, umuwi ka na. darating na rin naman parents ko eh. you need to rest."
"no, it's okay. and one thing, it's my responsibility. ako nakabangga sayo, so i'll take care of you."

BINABASA MO ANG
Be mine?
Fiksi Remajaleaving and letting you go was the hardest decision i've made. when everything was doing fine then, it all crashes again. and the worst part is, i dont want to try and put it all back together.. but i have to. because, i still love you.