Yine bir pazar sabahı. Her zaman ki gibi camın kenarına oturup bir kaç satır yazı yazmak istedim. Düşündüm ne yazsam diye. Mutluluk olsun dedim ve başladım yazmaya;
Mutlu muyuz? Belki evet belki hayır. Peki neden mutlu değiliz? Çünkü herkesin kendine göre binlerce derdi var. Hangisinin derdi üstün sizce, bence hiç biri üstün değil, herkesin derdi kendine göre çok büyük. Peki neden böyleyiz. Nedenini hiç kendimize sorduk mu? NEDEN? Hırsları mızın kurbanı mıyız , yoksa hayat yoğunluğu mu? Ne olursa olsun şunu dedik mi kendimize üç günlük dünyaya değer mi dedik mi? Bu kadar dert tasa fazla değil mi, bu üç günlük dünyaya. Evet hemde çok fazla. Mutlu olmaktan daha güzel bir şey var mı? Sevdiklerimiz ile mutlu yaşamak dünya güzellikler ve iyilikler ile dolmaz mıydı? Olurdu değil mi ? Hadi o zaman kendinize gelin ve mutlu olmak için birşeyler yapın. Çocuklar gibi mutlu olun. Dışarı çıkıp güneşe doğru bakım işte hayat bu demeliyiz ve sevdiğimiz herşeyi yapmalıyız.
Yazdım, yazdım, yazdım........
Mutlu olmak için yazdım. Dans ettim
