His Wife, His Boss

Chapter Six

Marvin's PoV

Kasalukuyan kaming nasa Phoenix Club. Pagkatapos nang encounter namin sa asawa ni bossing, tahimik lang kami. Hindi ko alam ang iniisip nila, pero alam kong may problema sila. Kagaya ko. Bakit ba kasi ngayon pa.

Napalingon ako nang may naramdaman akong kamay na pumalibot sa braso ko.

Isang magandang babae. Shit! Ang pogi ko talaga kaya nga lapitin ng chicks ee.

"Hi, pogi" malanding pagkakasabi niya. Paglingon ko, Nanlaki ang mga mata ko.

Godness gracious! She's sexy as hell! Dammit!

She's wearing a red tube dress that perfectly hugs her curve body. Wearing a red lipstick and a seductive smile. Maybe this will be a long, long night. *smirk*

Jean's PoV

I was shocked nang makita ko si Alice. She's wearing a black outfit, uhh? I mean a ninja outfit something like that. Why is she here? By the way, she was my blockmate when I was in College. She was the Queen Bitch. She was the one who bullied me, they-my blockmates back then told me that she was raised in a decent family. I was expecting that she's a good-hearted and a sophisticated lady, but I'm wrong because she's acting like a high school typical bitch. She hated me so much, and I don't know why. Anyways, back to the story.
Napatingin ako kay Peter.

He's turn his gaze at me wearing his confused look.

"You knew her." I nod

"Of course" I answered. He sighed.

Kinuha niya ang cellphone niya at may tinawagan siya.

"Yeah..Clean this shit..Yeah..Just fukin'do it..you wanna die?..K"ibinaba niya agad ang tawag at ipinasok sa bulsa ang phone niya.

"Are you afraid of me wife?"biglang tanong ni Peter.

"Why would I? " sagot ko. Bakit naman ako matatakot? I'm used to it.

"I'm a monster"narinig kung bulong niya. Medyo nagulat ako sa narinig.

"You're not"pabulong na sabi ko sa kanya. Tss. Naalala pa sa damuhong to ang sinabi ko.

"I'm sorry wife,I'm just afraid to lose you. I can't live without you wife, I can't." Tiningnan ko siyang mabuti. Inilagay ko sa magkabilang pisngi niya ang dalawang kamay ko. Natulala siya.

"W-wife"sambit niya. Inilagay niya ang kanang kamay niya sa ibabaw ng kamay ko at hinapit niya ako palapit sa kanya gamit ang kaliwang braso niya.

"Hindi naman ako mawawala sayo e."sabi ko sa kanya. "Bakit? Papayag ka ba kapag aalis ako?"tanong ko sa kanya.

Humigpit ang pagkakahawak niya sa bewang ko.

"No! Hindi ako papayag!"biglang sigaw niya at niyakap ako nang mahigpit. Kitang-kita ko sa mata niya ang takot. Napangiti ako.

"Hindi naman pala e! Aalis lang ako kapag paaalisin mo ako sa buhay mo." Sabi ko sa kanya.

"No!" He dangerously shouted. Walang aalis. You are mine,wife. You.are.mine!" Sabi niya at mas humigpit ang pagkakayakap sakin. Sobrang higpit nang yakap niya. Feeling ko mamatay ako, dahil hindi na ako makahinga.

"I-i can't breath" nahihirapan kong sambit.

"Oh, I'm sorry wife. I'm sorry."paulit-ulit niyang pagkatapos niya akong pakawalan.

Kung hindi lang sana siya nagkasala sakin. Siguro masaya kami ngayon. Kaso hindi siya loyal. Kaya ayan, magdusa siya.

Hindi na kami tumuloy sa office niya. Bumalik kami sa bahay niya. Actually magandang idea ang naisip niya, kasi nawalan na rin akong gana na pumasok kompanya niya. Sayang lang ang outfit ko.

"Oh? Kuya, bakit kayo nandito?" tanong ni Pretty kay Peter. "Diba dapat nagtatrabaho kayo?" Aniya.

"Nawalan ng gana" hindi umimik si Peter, kaya ako nalang ang sumagot.

"Ay? Ganun? Okay!" sagot niya. "By the way ate, may dinner daw mamaya. Sa mansion nina Mom and Dad. I hope makakapunta ka, uhm.." she paused at tumingin kay Peter "as well as kuya". aniya at ngumiti samin.

Tiningnan ko si Peter.

Tiningnan lang siya ni Peter at bumalik ulit ang tingin niya sa akin.

"My wife is tired, she need to rest" sabi ni Peter at hinila ako. Tsk. Nilingon ko si Pretty, and gave her an apologetic smile. Tumango lang ito at ngumiti. She even mouthed a word "Good luck " and I don't know what's that for.

"Peter? "

"Hmm" he sounds sleepy while answering. Baka naman siya ang gustong matulog? Dinamay pa ako. I can't read him sometimes. He's unpredictable.

"Where are we going? " tanong ko.

"Our room " tipid na sagot niya.

Ganyan siya pag gustong matulog. Ang tipid magsalita. Parang ang mahal ng bawat salitang lumalabas sa bibig niya.

"Peter, I'm not sleepy "sabi ko habang pilit na kumawala sa higpit ng pagkakahawak niya.

"But I am " sagot niya sa akin na parang wala lang sa kanya na ayaw ko.

"I want to go shopping " giit ko.

"Tss, okay." he said.

"Yes!" hehe di talaga ako matiis nito.

A/N: Pasensya yan