Kuşku insanın kafasını anında karıştıran şey... Ve sanırım babamın kafası karışmıştı. Bana kuşkulu bir şekilde bakıyordu. Annem ise karşımda bana sinirli bir şekilde bakıyordu. Hadi ama ben birşey yapmamıştım. Polisler ve özel tutulmuş dedektifler evi inceliyordu.ve şimdiye kadar bulunan pek birşey yoktu. Tam karşıma uzun boylu hafif esmerimsi teniyle uzun paltolu biri oturdu. Gözlerini bana dikmişti. Bende ona aynı şekilde bakmaya başladım. Gözleri teniyle uyum sağlıyordu. Kahve renginin en açık tonlarındaydı. Sanki sari gibiydi.
-"şüphelendigin biri varmı? "
-" hayır yok"
-"polislerin ve dedektiflerin senden şüphelendigini biliyorsun dimi "
-" hepsi mi? "
-" evet hepsi hatta annenle baban bile senden şüpheleniyor"
Anneme ve babama başımı çevirdim hayır şüphelenmiyorlardı kesinlikle benim yaptığımı düşünüyorlardı kafamı geri adama çevirip
-"evet şüpheleniyorlar ama herkes degil "
Güldü ve cevap vermedi çünkü ne diyeceğimi gayet iyi bildiğini sanıyordu.
Adam:
Herkesten onay almadığımı belki seni haklı bulan biri oldugunu sanıyorsun degil mi"
Ben:
Hayır buradaki herkes benden şüpheleniyor ama 2kişi hariç. "
Adam şaşkınlıkla yüzüme bakıyordu.
Adam:
Biri sensin dimi ama diğeri kim?
Ben:
Evet biri benim diğeri ise sensin beni ne kadar tanımasanda o ağırlığı kaldıramayacak kadar güçsüz oldugumu görüyorsun" .
Adam kafasını salladı ve kalktı.
Kalkarken yaka kartını gördüm.
#####################################
Uzun yazamadığım için üzgünüm ama pek zamanım yoktu bu yüzden bu kadar yazabildim. Bu bölüm fazlasıyla polisiye oldu. Umarım begenirsiniz
