PSİKOPAT KIZLAR

BÜYÜK KAZA

YAZAR

Azra her ne kadar gözlerimi dinlendireceğim dese de vücududa bu kadar uykusuzluğa dayanamadığı için gözlerini kapadığı an uyuyakalmıştı.

Ege ise Azra'nın sesi gelmeyince aşağı inmişti. Malum izlediği filmde kötü kadına yarım saattir saydırıyordu.Aşağı indiği an gördüğü manzarayla biraz duraksamıştı. Boynu ağırdığı için bir eliyle boynunu tutmuş saf ve bir o kadarda güzel bir şekilde uyuyordu. Ege aklından çok güzel uyuduğunu belkide onu izleyebileceğini düşündü. Biraz daha izledikten sonra yarın kalktığında her yerinin uyuşacağını düşünüp Azra'yı kucağına alarak odasına çıkarttı. Yatağa yatırdıktan sonra sessizce aşağı inerek dışarı çıktı.

Herkes uyurken Azra'nın telefonu ısrarla çalmaya başlamıştı. Azra uyku sersemliğiyle etrafına göz gezdirmeden telefonunu görüp açtı.

" Alo"

" Azra kızım"

" Anne?"

" Azra kardeşin tekrar kriz geçirdi. Seni görmekte direniyor. "

Azra'nın kardeşi uyuşturucu bağımlısıydı. Her ne kadar bırakmak istesede bırakamıyordu. Ve uyuşturucu kullanmadığı için kriz geçirmişti.

Azra'nın elleri soğumuş ve titremeye başlamıştı.

" Nasıl yani iyi mi? o iyi mi anne?" sesi ağlamaklı ve tiz çıkmıştı. Boğazında sanki sıkı bir düğüm oluşmuştu.

" Bilmiyorum gözlerini açamıyor. Ve sürekli.."

"Sürekli?"

" Titriyor. Doktorlar iyi olmadığını söylüyor."

" Nasıl iyi olmaz? İyi o bilmiyormusun işte klasik doktor lafları. İyi değil mi anne? şaka demi bu"

Kadıncağızda kızının bu haline ve oğlunun bu haline dayanamayıp hıçkırıklara boğulmuştu. Eliyle ne kadar hıçkırıklarını önlesede dinmiyordu. İki çocuğuda üzgündü. Birinin canı yanarken diğeride kardeşi için üzülüyor ve onunda canı yanıyordu. Peki onun? İkisinin bu haline dayanamadı.

Birden başı dönmeye başladı. Düşecek gibi olduğunda kolundaki serumluğa tutuldu. Ve onunla birlikte yere yığıldı.

Azra telefondaki sesi duyduğunda endişeli bir şekilde

" Anne?" dedi. Bu kelimeyi derken gözünden iki damla yaş akmıştı.

Ses gelmedi...

Azra

Tüm yaşananların kabus olmasını istedim. Tüm gücümle kendime tokat attım. Hissettim. Acıyı yüzümde değilde kalbimde hissettim. Vücudum şokla birlikte kasılmış ve soğumuştu. Ellerimde bir şey tutamıyordum. Titriyordum.

Hızlıca üstümü dahi değiştirmeden ayakkabılarımı giydim. Arabanın anahtarını ve telefonumuda alıp dışarı çıktım.

Her ne kadar kendimi zorlasamda aklımdan onların beni bırakacağı düşüncesi silinmiyordu.

Arabayı çalıştırırken bu sefer babamı aradım.

Aradım

Aradım

Aradım

Ama açmadı.

Endişem şimdi dahada büyümüştü. Öyleki kendi nefesimi dahi hissedemiyordum. Kardeşim kesinlikle tedavi gördüğümüz hastanede olmalıydı ve.. orası çok uzaktaydı.

Gaza biraz daha yüklendim. Zaten hızlı giden araba şimdi neredeyse uçuyordu. Sadece arabayı sürüyordum. Önümü görsemde algılayamıyordum.