Klasik olarak okula gittim okuldaki gerzeklerle ugrastim ve tabiki ders dinlemedim.Okul çıkışı arkadaşım Jennifer ile biraz konuştuk günün özetini çıkarttık.Veee inana biliyor musunuz eski sevgidim çocuk bana resmen baktı RESMEN BAKTI ve hala İNANAMIYORUM kaç aydır bu olayı bekliyordum beni fark etmesini.Eve gelince her zamanki rutin işler üzerini değiştir biraz yemek ye ve Cartoon Network izle.Canim sıkıldığında resmin iyi geleceğini düşündüm ve çizmeye başladım.Kac saat geçti bilmiyorum ama akşam yemeği zamanı gelmişti.Fazla aç değildim zaten keyfim de yoktu masada fazla kalmadim.Aksam saat 6-7 gibi odama kapanma saatleri olduğu için mutluyum.Yoksa bu dünya o kadar sıkıcı ki ah Tanrım keşke bir şey dusunsek ve anında gerçek olsa.You are not alone çalmaya başladığında gözlerimden akan yaslarin farkında bile değildim zaten sürekli böyle oluyor aklıma Michael geliyor ve bam ağlamaya basliyorum.Kendimi toparlamam yarım saati geçiyor insanlar kendilerine David Beckham gibi idoller edinirken ben sadece onu istiyorum sadece 1 kez sarılsam sanki evrendeki tüm dertlerim yok olacakmış gibi hissediyorum ama Nerede bende o şans ? Nerede O para ? Bazen estetik yaptırıp ona mi benzesem diye düşünüyorum belki kendime sarilirdim hey aslında güzel fikir ne dersin kendim ?
---------------------------------------
Arkadaslar hikayeye devam etsem mi bilmiyorum bu ilk hikayem ve gerçekten begenmeniz için elimden geleni yapacağım söz bak
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Huzura Ramak Kala
Random"O gun dunyadaki en sansli insan oldugumu hissettim." Moonwalker sıradan bir kız aslında gece yatmadan önce Michaele iyi geceler ve sabah kalktığında günaydın demesi dışında pardon Michael yazmisim Michael baskılı yastık olacaktı. Ve bir gün mucize...
