Odama doğru giderken Michael birden durakladi
-Bana güveniyor musun ?
-Tabiki bunu sorman hata
-O zaman bu ameliyat başarılı geçecek
-Zaten öyle ama güvenle ne alakası var ?
-Bak Holly her şeyin başı önce guvenden geçer sen bana guvenirsen ikimizde iyi olacağız
-Uhmm.. anladım sanırım
Kolunu omzuma attıktan sonra beraber odama doğru yol aldik odama giderken bize bakıyordu eh tabi kim olduğumu ve Michaelin yanında ne aradigimi bilmiyorlar.
O sırada küçük bir kız çocuğu yanımıza geldi fazlasıyla sevimliydi simsiyah saçları vardı iki taraftan da orulmustu. Simsiyah gözleri vardı.
-Hey seni tanıyorum
Kız Michaele şaşkınlıkla bakıyordu
-Hey Merhaba evet o benim adın ne bakalım?
-Abigail
-Vay harika bir isim
-Senin ismin ne peki
-Michael
-Memnun oldum Michel
Michael küçük kıza gülümseyerek
-Michel değil Michael ama ben bunu da sevdim
Michael küçük kıza sarildiktan sonra yola devam ettik sonunda odama gelmiştim. Michaelle bir süre konustuktan sonra hemşire yanımıza geldi. Hemşire olmayı düşünmemiştim ama bu kadını görünce gerçekten fazlasıyla özendim
-Girebilir miyim?
-Evet tabiki
-Sizin ameliyatınız carsambaydi değil mi ?
Michael söze atıldı
-Yoksa ertelendi mi ?!
-Hayır efendim bir karışıklık olmasın diye kontrol etmem gerektiği söylendi
O sırada Michael derin bir nefes aldı ve aynı şekilde geri verdi
Hemşire odadan çıktıktan sonra bir süre odaya sessizlik hakim oldu ve daha sonra kapının arasından annemin odasına doğru koşan doktorları gördüm bi hisimla ayağa kalktım ve annemin odasına koşmaya başladım.....
---------------------------------
Michaelin ağzından :
Biraz rahat kıyafetler giymek istemiştim çünkü bu kıyafetler beni fazlasıyla rahatsız ediyordu. Üzerime mavi eşofman takımımı geçirdim. Ayağım iyilesmisti yani en azından tek başıma gezebiliyordum. Ve gezmek deyince aklıma çocukları ziyaret etmek geldi. EVET BU HARİKA OLURDU ! HEM ONLARA BİRAZ DA OLSA DESTEK OLURDUM ! Koridorda ilerlerken Hollyi gördüm. Onu da benim gezmesi için davet ettim. Oda bu fikri cok sevdi ! Beraber bir kaç odayı gezdik ve dikkatimi en çok çeken çocuk kivircik saçlı kizdi. O kadar masumdu ki... biraz annesiyle konuşmaya karar verdim kadının durumu yoktu sanırım bu hastaneye de bir tanıdığı sayesinde getirilmiş eh tabi hastane özel olunca masraflari da kat kat fazla oluyor. Kadın ne yapacağını bilmiyordu. Ona tüm masraflari karsilayacagimi söyledim fakat kadın ilk başta diretse de sonradan pes etti. Ve daha sonra hastalığını sorduğumda ağlamaya başladı. Bende fazla ustelemedim zaten kadın cevap vermemişti. Küçük kızın yanına oturdum ve beraber şarkılar söyledik oyunlar oynadik adeta yasayamadigim cocukluguma dönmüştüm. Onlarla vakit geçirmeye bayılıyorum. O kadar masumlar ve saflar ki bu temizlik gözlerinden okunuyordu. Küçük kızla biraz cocuklastim ne kadar büyümüş olsam da içimdeki çocukla hala vedalasamamistim.
Odadan çıktıktan sonra birkaç çocuk daha ziyaret ettik. Ve gerçekten ikimiz de yorulmustuk. Koridorda giderken fazla da olmasa kalabalıkti. Herkes Hollynin kim olduğunu anlamaya çalışıyordu. Tam o sırada küçük bir kız çocuğu yanıma geldi ve beni tanidigini söyledi simsiyah saçları ve gözleri vardı o kadar sevimliydi ki ! Biraz konustuktan sonra adının Abigail olduğunu öğrendim. Bu ismi çocukluğumdan beri hep sevmisimdir hatta bir kızım daha olsa adını Abigail koyacaktim.
Sonunda Holly nin odasına Varmış tık biraz sohbet ettikten sonra içeriye bir hemşire girdi ve ameliyat hakkında bir kaç soru sordu. Bir an ameliyat ertelendi sandım ve baya korktum ama sadece bilgi icinmis Tanrıya şükür !
Hemşire odadan çıktıktan sonra Holly birden ayaklanmisti nereye gittiğini bile sormadan odadan çıkıp gitti bende peşinden gittim Bayan Nelson'un odasına gidiyordu,doktorlarla. Fazlasıyla endiselenmistim ya ona da bir şey olursa 17 yaşında bir kız için fazla bir yük olacaktı. Çok fazla.
---------------------------
Doktorlara annemin neyi olduğunu soruyorum fakat kendi aralarında değişik bir dil konusuyormuslar gibiydi. Ve beni TAKMIYORDULAR! Michael arkamdan geliyordu fakat onu bekleyemezdim. Doktorlar annemin odasına girdiklerinde beni içeriye almadılar. Gözyaşlarım tek tek yanaklarimla buluşuyordu. Ve bu gerçekten istem disiydi. ACABA İSTEYEREK AGLASAM NE OLACAKTI ! Doktorlar bir süre anneme müdahale ettiler ve bende camı yumruklamaktan kendimi alamiyordum. Ve sonunda doktorlar birbirlerine bakarak kafalarını Hayır anlamında sağa sola çevirdiler Hayır duramazdular değil mi ! PES EDEMEZDİLER HAYIR ! BUNA İZİN VEREMEM
- BİRSEY YAPMANIZA NE DURUYORSUNUZ
-Maalesef efendim elimizden geleni denedik fakat-
-SUS ANNEM ÖLMEDİ TAMAM MI ANNEM YAŞIYO BİRAZDAN YANINA GİDİCEM GÜZEL KIZIM DİYECEK BANA !
Bağırmaktan sesim kisilmisti. Omzuma bir el hissettim bana sakin olmamı söylüyordu. Bu ses Michaele aitti bu ince ve sakinlestiren ses...
- Holly sakin olmalısın lütfen gel otur hatta gel annenin yanına gidelim olur mu hadi vedalas onunla
Arkami döndüğümde Michael ağlıyordu. En az o da benim gibi uzgundu farkındayım fakat dışa vurmuyordu.
-MİCHAEL NEDEN ? NEDEN TANRI BANA BUNU YAPIYOR ? NEDEN ACI CEKMEMI İZLİYOR NEDEN ?
-Şşşşş sakin ol eminim bir bildiği vardır Holly bak ben varım yanindayim her zaman için sen sagina bak soluna bak hep beni göreceksin tamam mı ? Seni asla bırakmayacağım,asla.
--------------------------
Merhaba arkadaşlar uzun zamandır yeni bölüm yayinlamiyorum umarım beğenirsiniz güzel yorumlarınız için teşekkür ederim 😊 💞
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Huzura Ramak Kala
De Todo"O gun dunyadaki en sansli insan oldugumu hissettim." Moonwalker sıradan bir kız aslında gece yatmadan önce Michaele iyi geceler ve sabah kalktığında günaydın demesi dışında pardon Michael yazmisim Michael baskılı yastık olacaktı. Ve bir gün mucize...
