Falling for Mr. Chinito

Ika-pitong Kabanata: Ang Kasalukuyan

I am rudely interrupted on my thoughts nung biglang nagpreno ang van. I amost hit my forehead on the dash board, good thing I'm wearing a seat belt.

"Ian, ano ba?! Are you trying to kill us?" talak agad ni Ara.

"Papatayin agad? Hindi ba pwedeng may sumingit at nag-overtake lang sa lane natin?" pangangatwiran ni Ian.

I sigh. "Bakit kasi may mga kaskaserong driver eh? Dapat dyan binabawian ng lisensya, kala mo kanya ang daan eh." komento ko.

Napayapa na kaming tatlo after that. Nasa Calamba na pala kami. Di ko namalayan ang oras dahil sa pag-rereminisce ko. Napangiti na lang ako.

Niyaya kami ni Ian sa Yellow Cab, gutom na daw sya. Dahil along the high way naman yun, mabilis namin mapupuntahan. We agree.

Nung maka-order na kami, sinumulan na namin ang pagkain. Sarap na sarap kami ni Ara. Fave namin pareho ang pizza. Isa pa libre kasi. Ha ha ha. Kung sinong nagyaya, sya ang taya. Motto namin yang tatlo.

"So, etong Chinito guy na sinasabi ni Ara na first love and everything mo, hindi talaga naging kayo?" pagsisimula ni Ian ng usapan habang kumakain kami.

Bruha talaga tong best friend ko. Habang lost in the past pala ang drama ko kanina, pinagtsitsismisan na nila ang buhay ko.

"Hindi." maikli at simpleng sagot ko sabay kagat sa pizza slice na hawak ko.

"Eh hindi nga sila nagkausap man lang nun! Hanggang pasulyap sulyap lang sila. They didn't even meet in person officially. Kahit hi or hello, waley!" pagbibida ni Ara.

"Pano di mo ko inintroduce sa kanya." nakairap na sabi ko.

"Aba malay ko ba na ganyan ka-intense ang pagnanasa mo dun sa tao. Deny ka kasi ng deny. Kung umamin ka sana, di lang kita ipapakilala, ilalakad, itatakbo at ililipad pa kita!" paninisi pa nya sa kin.

Inirapan ko na lang sya. Si Ian naman palipat lipat ng tingin habang nakikinig sa min.

"Yan kasing babaeng yan umamin lang sa kin nung 3rd year college na. By that time, wala na kong balita sa Mr. Chinito nya." baling na paliwanag ni Ara kay Ian.

"So kundi naging kayo at hindi man lang kayo formally nagkakilala, pano mo naging first love, puppy love and all of the above love yun?" nawi-weirduhang tanong sa kin ni Ian.

"Hmm, hmm." pagsang ayon ng best friend kong puno na naman ang bibig. Takaw!

"Bakit sinabi ko bang ganun ko sya? Si Ara lang naman nagsabi nun." defensive kong sabi.

Biglang lunok si Ara. " Oy talaga naman ah! Kung hindi, bakit until now zero pa din love life mo? Until now NBSB ka pa din?"

Napaisip ako sa sinabi nya. I have to agree. Si Kevin pa rin naman talaga ang reason kaya until now single and available pa din ako. Kahit wala na kong balita sa kanya. Kahit na baka may asawa na sya. Ang stubborn din kasi nitong puso ko.

"Oo na nga. Sya na yun. Lahat lahat sya na. He means everything to me until now, even after all these years." I admit.

"Bakit nga?" Wow, kelangan duet pa talaga.

"Kasi kahit hindi naging kami, he made me feel all the things a first love, puppy love, true love and one great love can make a person feel."

"He made me feel good about myself. He inspired me. He made me smile. He made me feel the roller coaster emotions only love can bring- happiness, sadness, excitement, nervousness, disappointment, and even regret. He was, and still is, the reason of my many sleepless nights. Until now whenever I close my eyes, I could still see his face. A lot of songs remind me of him." I breathlessly explain.